Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

Η Έφη White Tiger για το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 2:00 μ.μ. 2 σχόλια
Η Έφη White Tiger, διάβασε το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και έγραψε στο Facebook:


"Ένα βιβλίο που σε κερδίζει το εξώφυλλο, σε μαγνητίζει ο τίτλος, σου κεντρίζει το ενδιαφέρον η περίληψη και σε παρασύρει το κείμενο! Ξεκίνησα να το διαβάζω απόγευμα και με βρήκε το χάραμα να το τελειώνω χωρίς να το καταλάβω.
Συγχαρητήρια στη Γιώτα και στην πρώτη της προσπάθεια στον χώρο του βιβλίου. Πραγματικά με έκανε να θέλω από την μια να χαρώ και να περιμένω μια Α έκβαση στην ιστορία και από την άλλη με θύμωνε και μου άλλαζε τα δεδομένα!
Η ιστορία έχει δοθεί με πολύ ωραία, απλή και νεανική γραφή που παρασύρει τον αναγνώστη και σίγουρα τον κάνει να αγωνιά για το τέλος της ιστορίας και την λύτρωση των ηρώων της. Γρήγορη ροή, έξυπνοι διάλογοι και φυσικά Θα χαρείτε, θα γελάσετε, θα θυμώσετε αλλά και θα συγκινηθείτε σε κάποια σημεία. Θα προβληματιστείτε με το δίλημμα που προβάλετε μεταξύ των «θέλω» μας αλλά και τα «πρέπει» που μας επιβάλλουν πολλές φορές η οικογένεια και άλλες φορές η κοινωνία, τα οποία μας οδηγούν να πάρουμε «καταδικασμένες» αποφάσεις.
Συγχαρητήρια αξίζουν και στις εκδόσεις Μάτι για την τόσο προσεγμένη δουλειά τους τόσο στο εξώφυλλο όσο και στο εσωτερικό του βιβλίου! Καλή επιτυχία να έχετε και καλοτάξιδοι οι ΞΕΠΕΣΜΕΝΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ."

Έφη μου σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Ελπίζω το επόμενο (ξέρεις... με το... "θέμα" που λέγαμε) να σου αρέσει ακόμα περισσότερο!

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Η Τόνια Αλιφέρη για το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 5:46 μ.μ. 4 σχόλια
Η Τόνια Αλιφέρη, διάβασε το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και έγραψε στο Facebook:


"ΜΑΡΙΣΑ: Βρε μαμά σε βλέπω όλη μέρα μ'αυτό το βιβλίο και δεν καταλαβαίνω γιατί το διαβάζεις; Δεν έχει ούτε παιδάκια, ούτε πουλάκια, ούτε ζωάκια, ούτε καν δεντράκια.
ΤΟΝΙΑ: Αγάπη μου μπορεί να μην έχει ζωγραφιές, αλλά έχει μια πολύ όμορφη ιστορία να μας πει. Μιλάει για τις λάθος επιλογές που μπορεί να κάνουν οι άνθρωποι και να αλλάξουν για πάντα τη ζωή τους. Μας δείχνει πως μπορεί ένας άνθρωπος τόσο έξυπνος όσο η Αγγελική, να είναι ταυτόχρονα αυτοκαταστροφικός. Φτάνει πολλές φορές δίπλα στην ευτυχία, την ακουμπάει, τη νοιώθει, τη μυρίζει κι όμως πάντα την τελευταία στιγμή την αφήνει να της γλιστρήσει μέσα από τα χέρια. Είναι η καλύτερη κόρη, κολλητή, αρραβωνιαστικιά, υπάλληλος, δε θέλει να στεναχωρεί κανέναν και στο τέλος πληγώνει ανεπανόρθωτα τον εαυτό της, στην προσπάθεια της να είναι όλοι οι άλλοι ικανοποιημένοι. Θα μάθει με τον πιο σκληρό τρόπο ότι στη ζωή δεν είναι πάντα όλος ο χρόνος δικός μας. Δεν πρέπει να θεωρούμε τίποτα και κανέναν δεδομένο στη ζωή μας γιατί δεν είναι.Πρέπει να διεκδικούμε την ευτυχία μας ΣΗΜΕΡΑ σαν να μην υπάρχει αύριο, γιατί τελικά μπορεί και να μην υπάρχει.
ΜΑΡΙΣΑ: Δεν καταλαβαίνω πολλά από αυτά που λες μαμά.
ΤΟΝΙΑ: Δεν πειράζει αγάπη μου, θα καταλάβεις όταν μεγαλώσεις και το διαβάσεις. Για την ώρα θέλω να σου υποσχεθώ, πως θα κάνω ότι μπορώ για να μη γίνω ποτέ σαν την Έλενα. Θα είμαι πάντα δίπλα σου να σε στηρίζω και να σε συμβουλεύω, όποιο δρόμο κι αν διαλέξεις στη ζωή σου,και όχι να σε κρίνω και να σου επιβάλλω τα δικά μου θέλω. Γιατί κατά βάθος η Αγγελική, θέλει ένα τόσο δα μικρό σπρώξιμο από κάποιον δικό της για να κάνει πράξη τις επιθυμίες της. Κάποιον να διώξει τις ανασφάλειες της. Να την ταρακουνήσει να ζήσει το όνειρο της και να της πει ότι ακόμα κι αν κάνει λάθος θα είναι δίπλα της να τη σηκώσει όταν πέσει. Και ποιος μπορεί να το κάνει αυτό καλύτερα από τη μανούλα;
ΜΑΡΙΣΑ: Και όταν το τελείωσες γιατί έκλαιγες χαμογελώντας;
ΤΟΝΙΑ: Γιατί καρδιά μου για μια ακόμη φορά συνειδητοποίησα πόσο πικρή και γλυκιά είναι η ζωή. Εκεί που νομίζεις ότι στα έχει πάρει όλα, εκεί ξαφνικά βλέπεις ένα φως και αρχίζεις να ελπίζεις ξανά. Και γιατί μετά από πάρα πολλά χρόνια άκουσα "Κακά κορίτσια" και "Ζιγκ Ζαγκ" και μου θύμισαν τα εφηβικά μου χρόνια!!!! Πάμε τώρα να διαβάσουμε τη Χιονάτη;
ΜΑΡΙΣΑ: Ναι, ναι, ναι... Χιονάτηηηηηηηηηηη!!!!"

Εντάξει... τι να πω... στεκόμουν τόση ώρα μπροστά στην οθόνη, διαβάζοντας ξανά και ξανά τον διάλογο αυτό και όμως... δεν έβρισκα τι να πω ή πως να εκφράσω το πως με έκαναν να αισθανθώ τα τόσο όμορφα και τρυφερά σου λόγια, από τα πιο όμορφα που έχω ακούσει για το βιβλίο αυτό! Έχω συγκινηθεί, έχω βουρκώσει και οι σκέψεις μέσα στο μυαλό μου, ένα κουβάρι μπερδεμένο. Σ' ευχαριστώ... σ' ευχαριστώ που το διάβασες, που το ένιωσες και πάνω απ' όλα, που το κατάλαβες... που δεν χρειάστηκε να με ρωτήσεις "πως" και "γιατί", που αντιλαμβάνεσαι πως η ζωή μπορεί να είναι ταυτόχρονα σκληρή και όμορφη, με τις επιλογές μας να την οδηγούν... Να 'σαι καλά... σ' ευχαριστώ... πολύ!!!

Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

Αγαπάς τα βιβλία; Ωραία! Αλλά με το θέμα χώρου, τι κάνεις;

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 7:01 μ.μ. 8 σχόλια
Προχθές το βράδυ, είπα να στρωθώ και να τακτοποιήσω τις ντάνες με τα νέα μου βιβλία τα οποία, εδώ και αρκετές μέρες, βρίσκονταν παρατημένα στον πάγκο της κουζίνας αφού δεν ένιωθα να έχω κουράγιο για μια νέα ανακατανομή. Όσοι διαβάζετε σειρές, ξέρετε πολύ καλά τι εννοώ. Έτσι, περίμενα την ημέρα που έχει καθιερωθεί και ως "μέρα αυστηρού ξεσκονίσματος βιβλιοθηκών" το οποίο μεταφράζεται ως "βγάζω όλα τα βιβλία από τα ράφια, τα ξεσκονίζω ένα προς ένα -προσεχτικά για να μην τα τραυματίσω και πέσω σε κώμα- και αφού καθαρίσω τα ράφια και στεγνώσουν, τα τοποθετώ και πάλι στη θέση τους". Ω, ναι... είμαι λοξή, μπορείτε να το πείτε ελεύθερα και χωρίς ντροπή. Τα αγαπάω όμως τα βιβλία μου και αισθάνομαι την ανάγκη να τα φροντίσω και όταν μου έχουν προσφέρει τόσο όμορφα ταξίδια, είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω.


Και φτάνουμε στο κρίσιμο θέμα... ο χώρος! Για μια ακόμη φορά, διαπίστωσα έντρομη πως με μια-δυο ακόμα παραλαβές, ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΩ ΑΛΛΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΧΩΡΟ ΣΤΑ ΡΑΦΙΑ!!! Χιούστον... έχουμε πρόβλημα και μάλιστα, σοβαρό. Δεν φταίω εγώ που η λίστα με τα βιβλία που θέλω να διαβάσω, δεν τελειώνει... ας σταματήσουν οι εκδοτικοί να μας παρασύρουν ή έστω, ας περιορίσουν τις εκδόσεις τους. Τέλος πάντων! Τοποθετώντας λοιπόν το τελευταίο βιβλίο στο ράφι που του αναλογούσε, γύρισα και κοίταξα τον άντρα μου με ένα σθεναρό βλέμμα ενώ το δικό του πλησίαζε κάθε δευτερόλεπτο, όλο και περισσότερο προς την απελπισία. Υποθέτω πως έχει μάθει να ερμηνεύει τα διάφορα υπαινικτικά βλέμματα και εκείνο που μαρτυρά πως χρειάζομαι μια νέα βιβλιοθήκη, ή έστω ένα-δυο νέα ράφια βρε αδερφέ, είναι και αυτό που αντικρίζει πιο συχνά απ' όσο θα ήθελε. Έτσι λοιπόν, ξεκίνησε ένας σιωπηλός διάλογος τον οποίο και θα σας μεταφέρω όσο καλύτερα μπορώ...


Εγώ: "Δεν ξέρω αν το πρόσεξες, αλλά δεν έχω άλλο χώρο στις βιβλιοθήκες μου..."
Σάκης: "Ωραία... καιρός να περιορίσεις το διάβασμα..."
Εγώ: "!@#$%^&*()" (στο σημείο αυτό, καπνοί βγαίνουν από τ' αυτιά μου... ήδη!!!)
Σάκης: "Ω, όχι... δεν υπάρχει περίπτωση!!!" (καταλαβαίνοντας που το πάω...)
Εγώ: "Έλα βρε αγαπούλα... τι ψυχή έχει μια βιβλιοθήκη ακόμα;"
Σάκης: "Πού θα τις βάλουμε βρε κορίτσι μου; Στο τέλος δεν θα χωράμε μέσα στο σπίτι!"
Εγώ: "Δεν-με-νοιάζει!!!" (η διαπίστωση μπορεί να είναι σωστή αλλά πραγματικά τώρα... ποιος χέστηκε;;;)
Σάκης: "Και ν' αγοράσουμε κι άλλη, σε 2 μήνες, πάλι δεν θα έχεις χώρο."
Εγώ: "Τότε θα αγοράσουμε κι άλλη..."
Σάκης: "!@#$%^&*()" (τώρα, είναι η σειρά του να βγάλει καπνούς από τ' αυτιά...)
Εγώ: "Στην ανάγκη, θα γεμίσουμε τον τόπο ράφια, μπορούμε να χτίσουμε μια τύπου ραφιέρα-βιβλιοθήκη στον διάδρομο και αν δεν υπάρχει άλλη λύση, στην κρεβατοκάμαρα..."


Και το θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται και ο άντρας μου μπορεί να μην το έχει καταλάβει ακόμα όμως, έχω ήδη κερδίσει αυτή τη μάχη κι ας με παρατηρεί λες και είμαι ψυχασθενής και χρίζω ιατρικής παρακολούθησης. Μπορεί να παραλογίζομαι, μπορεί να είμαι άρρωστη, μπορεί να μην τον ενδιαφέρουν τα βιβλία μου, να μην θέλει να τα βλέπει ή να θεωρεί πως απλά πιάνουν χώρο, όμως, ειλικρινά... ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ!!! Άλλωστε, όπως και ο ίδιος παραδέχεται, από το να έτρωγα τα λεφτά μου σε νύχια και τρίχες, προτιμά να τα τρώω στα βιβλία. Έτσι λοιπόν, αυτό κάνω και είμαι και εγώ ικανοποιημένη και εκείνος περήφανος που δεν έχω μετατραπεί σε δήθεν κυρία των Βορείων προαστίων. Και στο κάτω-κάτω της γραφής... τι πιο ωραίο από το να ζεις σε ένα σπίτι που θυμίζει βιβλιοθήκη, που οι ιστορίες των βιβλίων που διαβάστηκαν, πλανιούνται στην ατμόσφαιρα, μετατρέπονται σε ελπίδες και ταξιδεύουν μέσα στα όνειρά μας; Αφού δεν μπορούμε να έχουμε την βιβλιοθήκη της Πεντάμορφης (ούτε να παντρευτούμε το Τέρας που θα έχει αλλάξει χάρη στην αγάπη μας), αφήστε μας να πλησιάσουμε, όσο περισσότερο μπορούμε...

Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

"Ξεπεσμένοι Άγγελοι" by Τόνια

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 6:36 μ.μ. 4 σχόλια
Η Τόνια Αλιφέρη, παρέλαβε το βιβλίο μου, "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και αμέσως έσπευσε να το φωτογραφίσει στο γραφείο της και να μοιραστεί την στιγμή αυτή μαζί με όλους μας. 


Τόνια μου, σ' ευχαριστώ και ελπίζω να έχεις ένα όμορφο, αναγνωστικό ταξίδι...

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

Η Νικολέτα Μπαλοπήτου για το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 1:10 μ.μ. 2 σχόλια
Η Νικολέτα Μπαλοπήτου, διάβασε το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και σχολίασε στην σελίδα Βιβλιόνειρα στο Facebook:


"Χθες αργά το βράδυ, τελείωσα την ανάγνωση του πρώτου πνευματικού παιδιού της Γιώτας Παπαδημακοπούλου, ''Ξεπεσμένοι Άγγελοι'' και μόνο καλά λόγια έχω να πω. Είναι ένα βιβλίο σύγχρονο με απλή, ρεαλιστική γραφή, γρήγορη πλοκή με συνεχείς εξελίξεις που δεν κουράζει και κρατάει τον αναγνώστη μέχρι τη τελευταία σελίδα. Οι χαρακτήρες, άνθρωποι της διπλανής πόρτας σε προκαλούν να τους καταλάβεις, να τους συμπονέσεις, να τους μισήσεις, να τους συγχωρήσεις, να τους αγαπήσεις και να ταυτιστείς μαζί τους. Το μυθιστόρημα αυτό είναι ένα σύγχρονο, ρομαντικό - κοινωνικό - δράμα, ένα εξαιρετικό ψυχογράφημα της εποχής, που θέτει ρεαλιστικά διλήμματα και σ' αφήνει με ένα γλυκόπικρο συναίσθημα στο τέλος, καθώς δεν καταφεύγει σε κοινότυπα χάπι εντ, εκπλήσσοντας τον αναγνώστη με την ειλικρινή και αξιοπρεπή γραφή του. Τέλος, αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στην Γιώτα γιατί με το βιβλίο της αυτό, απέδειξε ότι δεν είναι απλά μία εξαιρετική βιβλιοκριτικός αλλά και μία πολλά υποσχόμενη συγγραφέας. Της εύχομαι τα καλύτερα κι ελπίζω, σύντομα να δούμε και το δεύτερο πνευματικό της παιδί στα ράφια των βιβλιοπωλείων."

Νικολέτα μου... ό,τι και να πω θα είναι πολύ λίγο! Ένα ευχαριστώ, δεν είναι αρκετό, αυτό, είναι το μόνο βέβαιο. Σ' ευχαριστώ για τα τόσο υπέροχα λόγια σου, που διάνυσες τόσο μεγάλη απόσταση για να συναντηθούμε στην έκθεση βιβλίου και που μου έκανες την τιμή, να αφιερώσεις τον χρόνο σου, σε όλα τα επίπεδα... Απλά σ' ευχαριστώ...

Τρίτη 18 Ιουνίου 2013

Η Βάσω Χατζημανώλη για το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 4:01 μ.μ. 2 σχόλια
Η Βάσω Χατζημανώλη, διάβασε το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και έγραψε στο Facebook:


"Οι "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" είναι ένα βιβλίο που παίρνει ένα πρόβλημα - για κάποιους - της καθημερινότητας και το αναγάγει σε τέχνη! Μας θυμίζει πάθη, λάθη και άγχη που... είτε λίγο είτε πολύ, όλοι τα'χουμε ζήσει! Καλογραμμένο και μεστό, με έξυπνες ατάκες σε εντάσσει στην ιστορία και σε κάνει κομμάτι της. Και εφόσον διηγείται τη ζωή... διηγείται και τις ανατροπές της! Συγχαρητήρια Γιώτα μου! Σ'ευχαριστώ για το ταξίδι!"

Βάσω μου, σ' ευχαριστώ που διάβασες το βιβλίο μου και σ' ευχαριστώ ακόμα περισσότερο, για τα υπέροχα λόγια που χρησιμοποίησες για να μιλήσεις γι' αυτό...

Τρίτη 11 Ιουνίου 2013

Η Σταυρούλα Κεραμάρη για το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 9:30 π.μ. 2 σχόλια
Η Σταυρούλα Κεραμάρη, διάβασε το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και έγραψε στο Facebook:


"Η Αγγελική μέσα σε μια σχέση χρόνων. Θα γνωρίσει τον Άγγελο και θα τον αγαπήσει από την πρώτη ματιά. Διχασμένη ανάμεσα σε δύο άντρες, δεν μπορεί να διαλέξει γιατί και οι δύο θα πληγωθούν. Πρέπει να αποφασίσει, ο χρόνος πιέζει... Πολλές φορές όμως βιαζόμαστε και παίρνουμε λάθος αποφάσεις. Η Αγγελική, όμως, πήρε τη σωστή; Διάλεξε τον σωστό άντρα; Ένα βιβλίο που αν το πιάσεις στα χέρια σου δεν θες να το αφήσεις. Έπιασα τον εαυτό μου πολλές φορές να νευριάζω και να κλαίω. Μπράβο στην κυρία Γιώτα Παπαδημακοπούλου. Με κατέπληξε με το βιβλίο της."

Σταυρούλα μου, για ακόμα μια φορά, σ' ευχαριστώ για τα υπέροχα λόγια σου. Χαίρομαι που το βιβλίο μου σε ταξίδεψε και σε έκανε να νιώσεις έντονα συναισθήματα...

Δευτέρα 10 Ιουνίου 2013

Βιβλιοκριτική του "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" στο blog "Πάμε cinema!"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:12 μ.μ. 4 σχόλια
Ο Δημήτρης Μπαγετάκος, διάβασε το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και έγραψε την άποψή του στο blog "Πάμε cinema!". Ευχαριστώ τον Δημήτρη για το τόσο υπέροχο κείμενό του και που φιλοξένησε με τόση αγάπη, το βιβλίο μου, στην προσωπική του σελίδα:


Βιβλίο: Ξεπεσμένοι Άγγελοι -2012-

Περίληψη και κριτική

Η Αγγελική είναι ένα χαρισματικό κορίτσι που το περιβάλλον της δεν της επιτρέπει να εξελιχθεί όσο μπορεί. Ενώ φαίνεται να είναι ευχαριστημένη με τα σχέδια που κάνει για το μέλλον με τον Μιχάλη, τον άντρα της ζωής της όπως πιστεύει, στην ζωή της εμφανίζεται ο Άγγελος και τα ανατρέπει όλα. Μαζί ζουν κάτι πολύ διαφορετικό ενώ εκείνη, μπερδεμένη με τον ίδιο της τον εαυτό, έχει εγκλωβιστεί στις ίδιες της σκέψεις.

Μπορεί ηλικιακά να είμαι αρκετά μικρός αλλά είμαι πολύ ευτυχισμένος με το ότι έχω καταφέρει να διαβάσω αρκετά και να αποκομίσω τεράστιες γνώσεις και συναισθήματα. Και ενώ δεν έχω κάποια μεγάλη βιβλιοθήκη τα βιβλία καταλήγουν σε πατάρια, ντουλάπες, στοίβες... Παρ'όλα αυτά σε ένα μικρό έπιπλο του δωματίου, απέναντι από το κρεβάτι μου, κρατάω τα πολύ αγαπημένα μου για να ξυπνάω και να θυμάμαι τι έχω ζήσει μαζί τους. Το συγκεκριμένο βιβλίο, όπως καταλαβαίνετε κατέληξε σε αυτό το έπιπλο, το αγάπησα από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα!

Ένα βιβλίο με βάση το συναίσθημα, που σου προσφέρει χαρά, λύπη, αγωνία, ένταση και συγκίνηση. Η ιστορία φέρνει συνεχώς ανατροπές, με αποκορύφωση το φινάλε. Ενώ μπορεί να έχεις σκεφτεί άπειρες πιθανές εξελίξεις, αυτή η οποία είναι η πραγματική δεν περνάει από το μυαλό σου. Οι περιγραφές είναι τόσο γεμάτες όπως εκείνη του Παρισιού στο πρώτο ταξίδι της Αγγελικής που είναι απλά μαγευτική. Επίσης οι χαρακτήρες είναι πολύ μελετημένοι, σχεδιασμένοι όπως πρέπει για να έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους και να είσαι σε θέση να δημιουργήσεις αδυναμίες και μικρές αντιπάθειες και όλα αυτά λες και πραγματικά τους ξέρεις και τους έχεις ζήσει.

Αυτό το βιβλίο το ήθελα εδώ και καιρό καθώς κατάφερα να γνωρίσω την Γιώτα και να της πάρω μία από τις καλύτερες συνεντεύξεις που έχω κάνει. Κατάφερα να το αποκτήσω μαζί με μία καταπληκτική υπογραφή της κάτι που με έκανε ακόμα πιο ευτυχή. Έχοντας γνωρίσει πολύ καλά τον τρόπο με τον οποίο που γράφει η Γιώτα ήμουν απόλυτα σίγουρος ότι θα είχαμε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Αλλά πριν ξεκινήσω την ανάγνωση σκεφτόμουν αν υπήρχε κάτι που να μην μου άρεσε, πως θα μπορούσα να το θέσω ευγενικά; Από το πρώτο κιόλας κεφάλαιο ανακουφίστηκα γιατί βεβαιώθηκα ότι δεν θα χρειαστεί να έρθω σε αυτή τη θέση. Απλά ευχαριστώ για τις μαγικές ώρες που πέρασα!

Ταυτότητα βιβλίου:
Συγγραφέας: Γιώτα Παπαδημακοπούλου
Εκδόσεις: Μάτι
Αριθμός σελίδων: 464

Όσοι ενδιαφέρονται να επισκεφτούν την σελίδα του blog "Πάμε cinema!", μπορούν να το κάνουν ακολουθώντας τον παρακάτω σύνδεσμο:

Κυριακή 9 Ιουνίου 2013

Οι "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" στο Amazon

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 7:11 μ.μ. 4 σχόλια

Περίμενα να δω το βιβλίο μου σε διάφορα μέρη, ηλεκτρονικά ή μη... το να το δω όμως στο Amazon ήταν πραγματικά μια μεγάλη κι ευχάριστη έκπληξη. Έτσι, όποιος δεν μένει στην Ελλάδα και θέλει να το αποκτήσει, μπορεί να το κάνει χωρίς κόπο μέσω του παρακάτω συνδέσμου:

Δευτέρα 3 Ιουνίου 2013

Υπογραφή βιβλίων "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" στην 36η Γιορτή Βιβλίου στο Πεδίον Άρεως

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 4:42 μ.μ. 4 σχόλια
Από μικρό παιδί θυμάμαι να επισκέπτομαι την Γιορτή Βιβλίου στο Πεδίον του Άρεως. Και τότε, δεν θα φανταζόμουν ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα πως μια μέρα θα βρισκόμουν εκεί, στην 36η Γιορτή του Βιβλίου, όχι μόνο ως αναγνώστρια αλλά και ως δημιουργός. Τι μπορεί να συγκριθεί με αυτό το συναίσθημα; Πώς μπορώ να περιγράψω πως ένιωθα ακούγοντας το όνομά μου ανάμεσα σε τόσα άλλα από τα μεγάφωνα ανακοινώσεων, μιλώντας με όλους εσάς που με τιμήσατε με την παρουσία σας. Τι μπορώ να πω για εσάς; Ευχαριστώ... από τα βάθη της καρδιάς μου και πάλι, θα είναι τόσο λίγο. Ήταν ένα υπέροχο απόγευμα, συντροφιά με ακόμα πιο υπέροχους φίλους που με έκαναν να νιώσω πραγματικά ξεχωριστή. Μακάρι να είχαμε περισσότερο χρόνο... Σας ευχαριστώ και πάλι... για όλα... για την αγάπη... για την υποστήριξη... που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, είστε εκεί και στηρίζετε το όνειρο... Σας αγαπώ... απλά!!!

Να και μερικές από τις φωτογραφίες... για να τις δείτε σε μεγάλη ανάλυση, απλά κάντε δεξί κλικ πάνω τους...

 

Giota's Diaries Copyright © 2009 Paper Girl is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal