Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

Σκέψεις για τον κάθε "Βαγγέλη" εκεί έξω...

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 5:22 μ.μ. 3 σχόλια

Όλες αυτές τις ημέρες παρακολουθώ τις εξελίξεις σχετικά με την υπόθεση του εξαφανισμένου Βαγγέλη, όχι με περιέργεια, ούτε με ενδιαφέρον, αλλά με αγωνία. Αυτή τη στιγμή δεν παρακολουθώ μια υπόθεση ως απλός θεατής, αλλά μπαίνω στη θέση αυτής της μητέρας που πεθαίνει από αγωνία κάθε λεπτό για το παιδί της, της αδερφής του που κάνει τις δικές της απέλπιδες προσπάθειες να βρει κάποιο στοιχείο που μπορεί να τους προσφέρει έστω και κάποια ψήγματα ελπίδας, που τόσο μεγάλη ανάγκη έχει η οικογένειά του αυτή τη στιγμή. Επίσης, παρακολουθώ την υπόθεση θυμωμένη... πολύ θυμωμένη... εξοργισμένη σχεδόν.

Στον βωμό των likes, οι διάφορες "δημοσιογραφικές" σελίδες και κάθε blog αγνώστου ταυτότητα, δημοσιεύουν συνεχώς ηλίθιες, παραπλανητικές πληροφορίες, παίζοντας όχι μόνο με την νοημοσύνη εκείνων που είτε από περιέργεια είτε από αγνό ενδιαφέρον θέλουν να μάθουν αν υπάρχει κάποια ουσιαστική εξέλιξη, αλλά με τον πόνο της οικογένειας αυτού του παιδιού που κάθε λεπτό που περνάει με το παιδί του να είναι αγνοούμενο, γιγαντώνει και τρώει τα σπλάχνα τους, τα ίδια που τον γέννησαν, τον ανάστησαν και τον έκαναν ένα παλικάρι 20 ετών και που κάποιοι θέλησαν να τσακίσουν. Αυτό, φίλοι μου, ονομάζεται κανιβαλισμός και δυστυχώς, εμείς οι ίδιοι τον συντηρούμε ακόμα και αν δεν το αντιλαμβανόμαστε.

Έχω ζήσει το bullying μέσα στην οικογένειά μου! Όχι, δεν είχε ασκηθεί πάνω μου, δεν θα μπορούσε άλλωστε γιατί πάντα ήμουν αρκετά σκληρή για ν' αντιμετωπίζω την καφρίλα του καθενός, τα είχα βρει πολύ καλά με τον εαυτό μου και τα ελαττώματά μου από μικρή, συν ότι δεν θα έλεγε ποτέ κανείς πως άνηκα στα μη δημοφιλή παιδιά του σχολείου μου, ή έστω, σε εκείνα που ήταν αδιάφορα άρα δεν έλκυαν πάνω τους μπελάδες και φασαρίες που κάποιοι ανεγκέφαλοι αποφάσισαν να τους φορτώσουν απλά και μόνο επειδή το βρήκαν πολύ αστείο για να σκοτώσουν την ώρα τους. Όπως και να 'χει, έχω δει τι σημαίνει bullying αλλά και τι μπορεί να κάνει σε αυτόν που το υφίσταται. Και δεν είναι ωραίο... καθόλου ωραίο!

Το πρόβλημά μας, ως άνθρωποι πρώτα και μετά ως κοινωνικό σύνολο, είναι ότι δεν δεχόμαστε την διαφορετικότητα. Ότι ή όποιος είναι διαφορετικός από εμάς είναι παράξενος, πρέπει να μπει στο περιθώριο ή να βασανιστεί μέχρι να συνετισθεί. Αυτό οφείλεται κατά βάσιν στην έλλειψη παιδείας. Και ποιος φταίει γι' αυτό; Εμείς οι ίδιοι που είμαστε παρεμβατικοί εκεί που δεν χρειάζεται και εκεί που απαιτείται να πάρουμε θέση, στρέφουμε αλλού το βλέμμα και κάνουμε πως δεν έχουμε ιδέα τι συμβαίνει. Έτσι οδηγούμε ανθρώπους σε συμπεριφορές παραβατικές και απάνθρωπες, τις καλλιεργούμε και τις συντηρούμε κάνοντάς τες μέρος της πραγματικότητάς μας, τις αποδεχόμαστε σιωπηλά, και το κακό διαιωνίζεται και απλώνει τα δίχτυα του παντού και μας τυλίγει μέσα του και αρχίζουμε να πιστεύουμε πως είναι φυσιολογικό.

Όχι! Σημάδι των καιρών μπορεί να είναι, φυσιολογικό, όμως, σε καμία περίπτωση. Δεν είναι φυσιολογικό να αντλείς δύναμη και υπεροχή από τον πόνο του άλλου. Δεν είναι φυσιολογικό να χτίζεις την δημοσιότητά του και να ενισχύεις την αποδοχή σου από άλλους, εξίσου ανεγκέφαλους με εσένα, με το να τραμπουκίζεις τους μαλθακούς, τους ευαίσθητους, τους αδύναμους, εκείνους που δεν αντιδρούν επειδή δεν είναι -ευτυχώς!- όμοιοι με τα μούτρα σου. Γιατί η πραγματική αδυναμία, βρίσκεται στην προσπάθεια επίδειξης δύναμης και ισχύος που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια εικόνα πλασματική που παραπλανά πρώτα το ίδιο σου τον εαυτό και μετά όλους τους άλλους.

Ας ευχηθούμε, λοιπόν, να είναι καλά ο Βαγγέλης και σύντομα να επιστρέψει κοντά στην οικογένειά του που κάθε μέρα μακριά του και χωρίς νέα του, βιώνει και από έναν μικρό θάνατο. Ας προσπαθήσουμε να γίνουμε περισσότερο άνθρωποι και να μην νοιαζόμαστε μόνο για όσα συμβαίνουν σε εμάς, μέσα στο σπίτι μας, αλλά και στο διπλανό. Ας σταματήσουμε να δίνουμε την δύναμη σε εκείνους που τόσο μεγάλη ανάγκη έχουν να αποδείξουν την κυριαρχία τους. Ας αποδείξουμε πως η πραγματική δύναμη βρίσκεται στην αγάπη που όταν την αφήνεις να σε τυλίξει, μπορεί να σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, τόσο για σένα και την οικογένειά σου, όσο και για οποιονδήποτε άλλο που μπορεί να περάσει από τη ζωή σου. Κι ας έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας πως πίσω από τα μεγαλύτερα και πιο φωτεινά χαμόγελα, μπορεί να κρύβεται η πιο βαθιά δυστυχία.

Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

"Σαββατοχτυπημένες..." 20η εκπομπή - 03/02/2015

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:55 μ.μ. 2 σχόλια
Την Τρίτη 03 Φεβρουαρίου 2015, οι "Σαββατοχτυπημένες..." βρέθηκαν και πάλι στην συχνότητα του Ράδιο Αερόστατο, με μια εκπομπή... δικιά σας. Εμείς σας ζητήσατε να μας πείτε τα αγαπημένα σας τραγούδια και εμείς τα κάναμε μέρος μιας εκπομπής από εσάς για εσάς.


Αν δεν καταφέρατε να ακούσετε την εκπομπή ή αν απλά επιθυμείτε να κάνετε μια επανάληψη, ακολουθήστε τον σύνδεσμο: 

Και μην ξεχνάτε... κάθε δεύτερη Τρίτη είμαστε στον αέρα 20.00μ.μ.-22.00μ.μ. και σας περιμένουμε στην παρέα μας...

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

"Η Μαγεία των Λέξεων..." 42η εκπομπή - 08/02/2015

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:47 μ.μ. 2 σχόλια
Την Κυριακή 08 Φεβρουαρίου 2015, στην 42η κατά σειρά εκπομπή της "Μαγείας των Λέξεων...", μιλήσαμε για μερικές από τις σειρές εκείνες που προβλήθηκαν στην μικρή οθόνη της ελληνικής τηλεόρασης και βασίστηκαν σε λογοτεχνικά βιβλία.


Αν δεν καταφέρατε να ακούσετε την εκπομπή ή αν επιθυμείτε να την ακούσετε ξανά ακολουθήστε τον σύνδεσμο:

Και μην ξεχνάτε... κάθε Κυριακή, συντονιζόμαστε στο Ράδιο Αερόστατο μεταξύ 12.00μ.μ. και 13.00μ.μ.

Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

"Όμορφες" φωτογραφίες

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:43 μ.μ. 4 σχόλια

Μια μέρα μού έλεγε η μάνα μου πως είχε μια συζήτηση με μια φίλη της η οποία έχει τρομερή ανασφάλεια με την εξωτερική της εμφάνιση. Π.χ. για ν' ανεβάσει μια φωτογραφία στο Facebook πρέπει να βγάλει 100 κι αν είναι ομαδικές, από διασκεδάσεις κλπ., τις περνάει από αυστηρό έλεγχο. Που λέτε, η συγκεκριμένη κοπέλα γύρισε και είπε στη μάνα μου:
"Πωωω... την χαίρομαι την κόρη σου! Δεν έχει πρόβλημα ν' ανέβουν φωτογραφίες της, ακόμα κι αν δεν έχει βγει και τόσο καλή, αν κάνει γκριμάτσες κλπ."
Προφανώς, η κουβέντα αυτή έβαλε τη μάνα μου σε σκέψεις, η οποία και αναρωτήθηκε για ποιο λόγο δεν φιλτράρω καλύτερα το υλικό που σχετίζεται με το προφίλ μου και την δημόσια εικόνα μου. Φυσικά και με ρώτησε επ' αυτού και -φυσικά- η απάντησή μου ήταν άμεση και πάρα πολύ εύκολη.
"Δεν με νοιάζει πως φαίνομαι! Με νοιάζει "το τώρα".. Αυτό που θέλω, είναι ν' αποθανατίζει ο φακός τη χαρά, την συγκίνηση, το γέλιο, την ευτυχία της στιγμής εκείνης. Τώρα, αν θα φανώ πιο κοντή, πιο χοντρή, πιο μαγουλού, πιο άσχημη... δεν με νοιάζει!!! Άλλωστε, τα έχω βρει μια χαρά με τον εαυτό μου και δεν έχω κανένα απολύτως κόμπλεξ με την εμφάνισή μου. Σ' όποιον αρέσουμε!"
Κι αυτό είναι το συμπέρασμα, φίλες και φίλοι! Το ότι αν τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας, αν αρέσουμε σε εμάς, δεν έχει σημασία το τι σκέφτονται οι άλλοι. Και το να "στηθούμε" για ν' αποθανατίσουμε το πιο όμορφό μας πρόσωπο είναι πολύ λίγο μπροστά στο ν' αποθανατίσουμε το ωραιότερό μας χαμόγελο, το πιο ειλικρινές, το πιο χαρούμενο, έστω κι αν το σύνολο του πακέτου δεν είναι για τα καλλιστεία!
Επιπλέον, όσον αφορά εμένα, υπάρχει άντρας που μ' έχει δει πως είμαι όταν ξυπνάω το πρωί και παρ' όλα ταύτα, θέλησε να με παντρευτεί...

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

Πώς σε βλέπουν οι φίλοι σου; - Part 1

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 6:30 μ.μ. 4 σχόλια
Πριν από κάποιους μήνες είχα διαβάσει μια έρευνα σύμφωνα με την οποία, ο κάθε άνθρωπος, έχει 7 βασικά στοιχεία-χαρακτηριστικά, που περιγράφουν τον ίδιο ως προσωπικότητα αλλά και τις συνήθειές του. Έτσι, λοιπόν, ζήτησα από 7 άτομα (προφανώς ο αριθμός είναι συμβολικός στην έρευνα) να μου πουν ποια θεωρούν ότι είναι τα δικά μου βασικά 7 χαρακτηριστικά, σύμφωνα πάντα με την προσωπική του άποψη, γνώμη κι εμπειρία. Κι ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες, επέλεξα 7 άτομα με τα οποία δεν γνωριζόμαστε το ίδιο διάστημα, δεν έχουμε την ίδια σχέση, που δεν μοιάζουν μεταξύ τους και που μπορεί να μας χωρίζει ακόμα και χιλιομετρική απόσταση. Και η αλήθεια είναι πως τα αποτελέσματα - αν κρίνω από τις απαντήσεις που έδωσαν οι 4 πρώτες που έσπευσαν να απαντήσουν- είναι σοκαριστικά... όμοια.

Η άποψη της Νικολέτας Μπαλοπίτου για την αφεντιά μου σε 7 σχόλια:
Είσαι τρομερά ειλικρινής, ένα από τα πιο αγαπημένα μου στοιχεία του χαρακτήρα σου γιατί χωρίς να γίνεσαι αγενής, απαντάς χωρίς φόβο ή δισταγμό στις ερωτήσεις μου, εμπνέοντας μου σιγουριά κι εμπιστοσύνη.
Δεν είσαι δήθεν κι αυτό απαντάτε και από τα παραπάνω. Προσωπικά, αν και σε ξέρω λίγο χρονικό διάστημα, σε θεωρώ από τα πιο αληθινά άτομα που έχω γνωρίσει.
Είσαι nerd αλλά μ' αρέσει, καθ' ότι κι εγώ το ίδιο. Αγαπάς τα άνιμε, τα μάνγκα, τις σειρές βιβλίων, τους ήρωες αυτών, τόσο πολύ, που απολαμβάνω να διαβάζω και να ακούω τις απόψεις σου, ώρες ολόκληρες χωρίς να βαριέμαι λεπτό. Εξάλλου, όλα αυτά έγιναν και η αφορμή για να σε γνωρίσω μέσα από το blog σου και είμαι ιδιαίτερα ευτυχής για αυτό.
Τρελαίνεσαι για καφέ, σε σημείο που αναγκάστηκες μέχρι κι αφιέρωμα να γράψεις για την αγάπη σου αυτή!!! Είναι νομίζω από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνει κανείς γνωρίζοντάς σε και ναι, σαν παθούσα είναι άλλο ένα στοιχείο που αγαπώ κι αναγνωρίζω σε εσένα, αν και ποτέ δεν θα έπαιρνα το ρίσκο να σου πω κάτι που ξέρω ότι ίσως σε συγχύσει χωρίς να έχω βεβαιωθεί πρώτα ότι έχεις πιει έστω μία γουλιά από το αγαπημένο σου ρόφημα.
Είσαι απίστευτα γενναιόδωρη. Έχω την εντύπωση ότι δίνεις χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα ή ανταπόδοση κι αν και αυτό δεν ξέρω κατά πόσο είναι καλό για εσένα, δεν γίνεται να μην το αναγνωρίσω, θαυμάζοντας σε σαν άνθρωπο και εκτιμώντας σε ακόμη περισσότερο!!!
Είσαι γλυκατζού και μπορείς να φας απίστευτες ποσότητες γλυκισμάτων, χωρίς να πάρεις στιγμή γραμμάριο, γεγονός που εκνευρίζει απίστευτα εμάς τις υπόλοιπες φίλες σου που δεν τρώμε γλυκά, αλλά παρόλα αυτά, παχαίνουμε!
Είσαι η ιδανική ομιλήτρια. Είσαι ένα άτομο το οποίο μπορεί να συζητήσει για τα πιο απίθανα πράγματα και να κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του συνομιλητή του, τόσο από κοντά, όσο κι από το τηλέφωνο.

Η άποψη της Μαρίας Φιλίνη για την αφεντιά μου σε 7 σχόλια:
Η φίλη μου Γιώτα, αν και δεν την γνωρίζω αρκετά -παρά μόνο 1χρονο - η πρώτη εντύπωση που δίνει, είναι το ζεστό και πλατύ χαμόγελο της όταν την πρωτογνωρίζεις. Είναι καλή ομιλήτρια, ξέρει να συζητάει εύστοχα και εύστροφα, διαθέτει σαν δυναμική σύγχρονη γυναίκα, πυγμή και τσαμπουκά με αποτέλεσμα να γίνεται και αθυρόστομη. Βέβαια όσοι την γνωρίζουν καλά ή σχεδόν καλά, ξέρουν ότι μαζί με τις αθυροστομίες της, έχει και την μαγική ικανότητα να συνδυάζει το έξυπνο, καλό, ιντριγκαδόρικο χιούμορ που διαθέτει για να κατευνάζει όπου χρειαστεί τα τεταμένη πνεύματα. Τέλος μα μην παραλειφθεί το γεγονός ότι σαν μάνα στέκεται διπλά στο παιδί της άξια, δίνοντας την άνευ όρων αγάπη , γνώσεις και καλούς τρόπους στο παιδί στον μικρο Βασίλη για να γίνει ένα σωστό και άξιο μέλος της κοινωνίας με ιδανικά, πρότυπα και στόχους . 

Η άποψη της Τόνιας Αλιφέρη για την αφεντιά μου σε 7 σχόλια:
7 πράγματα που χαρακτηρίζουν την Γιώτα:
Είναι καταπληκτική μανούλα και αυτό το καταλαβαίνει όποιος γνωρίσει το γλυκύτατο γιο της (κάτι κάνει καλά για να σου έρχεται να φας αυτό το παιδί).
Έχει πρόγραμμα για τα πάντα και αν θέλεις να γίνεις εχθρός της ακύρωσε κάτι που έχετε προγραμματίσει.Θα σε μισήσει (για 15 λεπτά μετά θα το ξεπεράσει).
Έχει την απίστευτη μνήμη σε εκνευριστικό βαθμό όμως (μπορεί να σου πει λεπτομερώς τι γίνεται στο κεφάλαιο 24 ενός βιβλίου που διάβασε πριν 5 χρόνια!!!!!!!!! Τη μισώ λίγο γι' αυτό).
Είναι nerd (κοινώς σπασικλάκι) με ότι έχει να κάνει με anime και magna.
Υπερασπίζεται με πάθος αλλά και με επιχειρήματα αυτά που πιστεύει.
Πιστεύει πολύ στην αξιοκρατία (άρα πρέπει άμεσα να μετοικήσει στο Τζιμπουτί).
Έχει απίστευτη ευφράδεια λόγου και αυτό αποτυπώνεται μοναδικά στο χαρτί... και όχι μόνο.

Τέλος, η άποψη της Ειρήνης Πάππου για την αφεντιά μου σε 7 σχόλια, συνοδευόμενη από εικόνες που απαίτησε να μπουν στο κείμενό της και μάλιστα, με την σειρά που τις έστειλε:


Τρώει συνέχεια! Κι όταν δεν τρώει πεινάει!! Θα περίμενε κανείς να είναι 130 κιλά με τόση κατανάλωση σοκολάτας!!! Αλλά όχι! Έχει κορμί λαμπάδα και συνεχίζει να τρώει!!!!


ΠΟΤΕ και για ΚΑΝΕΝΑ λόγο μη κάνεις το λάθος να την πάρεις τηλέφωνο πριν πιει καφέ!! Αλλά αν έχεις κάνει ήδη το λάθος και δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής, τότε προς Θεού μην της πας κόντρα!! Ό,τι λέει λέγε ναι!! Μόλις βάλει μία μικρή ποσότητα καφεΐνης στον οργανισμό της, πάρε βαθιά ανάσα! Είσαι ασφαλής! Τώρα μπορείς να της πεις ό,τι θέλεις!


Κάνει 1.852 χιλιάδες πράγματα ταυτόχρονα!! Ποιος φυσιολογικός άνθρωπος κάνει 1.852 χιλιάδες πράγματα ταυτόχρονα;;;;; Κανένας!!! Εκτός φυσικά από εκείνη!! Και το καλύτερο κομμάτι απ' όλα;;; Δεν είναι ότι τα προλαβαίνει ΟΛΑ, αλλά πως τα κάνει ΟΛΑ καλά!! Η γυναίκα θαύμα! Τι άλλο να πω;;;;


Έχει το πιο απίστευτο χιούμορ που έχω δει ποτέ σε άνθρωπο στα 36 χρόνια της ζωής μου!! Μπορεί να σε πεθάνει! Κυριολεκτικά! Ένα από τα πράγματα που μαθαίνεις να μην κάνεις ποτέ μαζί της,είναι να κρατάς μία κούπα ζεστό καφέ, μπροστά από τον υπολογιστή σου! 4 πράγματα μπορούν να συμβούν. 1 να πνιγείς. 2 να κάψεις την γλώσσα σου. 3 να κάψεις τον υπολογιστή σου. 4 όλα τα παραπάνω!!!!


Η Γιώτα έχει δύο μεγάλες αγάπες-αδυναμίες-ψυχώσεις-αρρώστιες-σκοτώνω άνθρωπο... θέλει το λέει ο καθένας!!!!
   

1. ΑΝΙΜΕ!!!!! Τα λατρεύει!!! ΟΧΙ! Πολύ φτωχή λέξη για να περιγράψει τον ορισμό του "λατρεύω κάτι" ! Ψύχωση; κοντά είσαι! Το πιο creepy πράγμα σε κείνη;;; Είναι ότι μπορεί να μιμηθεί και τις φωνές των anime χαρακτήρων!!!!



2. ΒΙΒΛΙΑ!!!! ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ!!!!




Ποια βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας είπαμε; Δεν έχω ιδέα πως χωράνε όλα αυτά τα βιβλία στο σπίτι της και ακόμη περισσότερο πως πρόκειται να χωρέσουν όλα τα επόμενα που καταφτάνουν συνεχώς από παντού!!!! Αυτό που ξέρω σίγουρα είναι ότι έχω σκεφτεί τουλάχιστον 6 τρόπους να της τα κλέψω τα τελευταία 2 χρόνια, όλα τα σενάρια που έχω κάνει στο κεφάλι μου καταλήγουν με τον ίδιο τρόπο... έμενα νεκρή!!! Και ναι! Είναι όλα σαν να μην διαβάστηκαν πότε! Δεν θα βρεις πάνω τους το παραμικρό ψεγάδι!!! Το παραμικρό τσαλάκωμα!! Το παραμικρό... οτιδήποτε!!!!!


Υπάρχουν 2 βασικοί νόμοι για την Γιώτα! Η παραβίασή τους τιμωρείται από ισόβια φυλάκιση έως και θανατική ποινή (εντάξει αστειεύομαι)! Ποιοι είναι; ΟΡΓΑΝΩΣΗ και ΣΥΝΕΠΕΙΑ φυσικά!!! Ενώ εγώ δεν βρίσκω το κινητό μου 9 στις 10 φορές και το σταθερό μου μόνο σταθερό δεν είναι (δεν βρίσκεται ποτέ στη θέση που ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ότι πρέπει να βρίσκεται), η Γιώτα είναι το ακριβώς αντίθετο! Υπάρχει μια συνέπεια και μια οργάνωση στα πάντα! Στις δουλείες της, στα πράγματα της, στα ραντεβού της, στο λόγο της... ΣΕ ΟΛΑ! Μερικές φορές την φαντάζομαι με μια σφυρίχτρα στο χέρι, να δίνει διαταγές δεξιά και αριστερά και να φωνάζει "ΜΗΝ ΠΑΝΙΚΟΒΑΛΛΕΣΤΕ! ΤΑ ΕΧΩ ΟΛΑ ΥΠΟ ΕΛΕΓΧΟ!" Και όντως τα έχει όλα υπό έλεγχο!!!!!!

 



Είναι η καλύτερη φίλη του κόσμου!! Και την αγαπώ γι' αυτό!! Μπορεί να με κάνει να κλάψω με την ίδια ευκολία που μπορεί να με κάνει να γελάσω! Γιατί; Γιατί μ' αγαπάει! Γιατί με δέχεται έτσι όπως είμαι! Γιατί με αντέχει! Γιατί ενώ ζούμε μακριά η μία από την άλλη είναι πάντα στη ζωή μου! Είναι μέσα στην καθημερινότητά μου! Είναι ένα κομμάτι της και είναι πάντα μαζί μου! Γιατί γελάμε πάντα με τα ίδια αστεία και εκνευριζόμαστε με τα ίδια πράγματα! Γιατί δεν υπάρχει τίποτα φυσιολογικό στη φιλία μας!!!! Γιατί η τρέλα της ταιριάζει με την δική μου!! Και γιατί είμαι ένας πολύ τυχερός άνθρωπος που έχω αυτό το πλάσμα στη ζωή μου!!! 


Γιατί λατρεύω τις ιστορίες που γράφει και είμαι ερωτευμένη με τους χαρακτήρες της! Γιατί μου κάνει την τιμή να τις μοιράζεται μαζί μου! Γιατί μου χάρισε τον ΑΝΔΡΕΑ της!!!! 

Εγώ, τι μπορώ να πω μετά απ' όλα αυτά... μάλλον, όχι πολλά! Θα αρκεστώ σ' ένα μεγάλο ευχαριστώ που οι φιλενάδες μου αφιέρωσαν λίγο από τον πολύτιμο χρόνο τους στο "παιχνίδι" αυτό -τα αποτελέσματα του οποίου είναι τρομακτικά-, αλλά και που με αγαπάνε με τα καλά μου και τα στραβά μου και που εκτιμάνε σε μένα, όλα αυτά που κάποιοι άλλοι μισούνε. Σας ευχαριστώ και σας αγαπώ... Και θα επανέλθω... someday... (όχι, δεν είναι απειλή κι ας ακούστηκε έτσι).

Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

Η Haidoulina για το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 1:56 μ.μ. 4 σχόλια
Η Haidoulina διάβασε το "Ξεπεσμένοι Άγγελοι" και έγραψε στο Goodreads:



"Δεν ξέρω τι να πω και να μη δώσω spoiler οπότε θα αρχίσω να δίνω και το κρίμα στο λαιμό σας... Ηρεμήστε πλάκα κάνω, αλλά Γιώτα αν έπαθες έστω κι ένα μικρούλι, τοσοδούλι εγκεφαλικό χαίρομαι...
Τι κι αν με προειδοποίησαν όλοι οι φίλοι μου που το έχουν διαβάσει πως θα δεινοπαθήσω,όσες προειδοποιήσεις και να μου έδωσαν τίποτα δε ήταν αρκετό γι' αυτό που έζησα.... Το τελείωσα και δε μπορούσα να σταματήσω το κλάμα....
Οι ήρωες κάθε άλλο παρά τέλειο είναι... Αλλά είναι τόσο υπέροχοι με τις ατέλειες τους, τους φόβους, τα λάθη και τα πάθη τους... Είναι στην κυριολεξία άνθρωποι της διπλανής πόρτας... Άνθρωποι που μπορείς να συναντήσεις στη ζωή σου αν δεν είσαι ήδη ένας από αυτούς...
Τον Άγγελο τον αγάπησα από την πρώτη στιγμή για το πάθος του,την υπομονή του,για την αμέριστη και απεριόριστη αγάπη του... Την Αγγελική ομολογώ πως ήθελα να της ρίξω ένα γερό χέρι ξύλο σχεδόν σε όλο το βιβλίο για την ανασφάλεια της,για το φόβο της του τι θα πει ο κόσμος... Αλλά την ίδια στιγμή μπορούσα να την καταλάβω απόλυτα,γιατί όλοι κάπως έτσι δεν είμαστε;
Άλλοι αγαπημένοι ήρωες ήταν ο Νικόλας, η Νικολέτα και η Αργυρώ που ήταν για την Αγγελική το στήριγμά της, οι καλύτεροι φίλοι της και ακοίμητοι φρουροί στο πλευρό της... Ήταν εκεί για να της πουν τα σωστά πράγματα τη λάθος στιγμή και της έδειχναν την κατανόηση,την αγάπη και τη συμπαράστασή τους σε κάθε ευκαιρία...
Όσο για το τέλος απλά δεν έχω λόγια... Ένα αντισυμβατικό happy end που με έκανε ευτυχισμένη αλλά και δυστυχισμένη ταυτόχρονα....
Γιώτα ξαναλέω πως σε μισώ γι' αυτό που πέρασα(αυτό μόνο και μόνο θα έπρεπε να με κάνει να βαθμολογήσω με 1 αστέρι και κυρίως που γέλαγες ενώ εγώ υπέφερα αλλά δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος γι' αυτό πάρε 5)... Και σε ευχαριστώ που με έκανες να αισθανθώ τόσα πολλά σε 460 σελίδες... Και ναι είμαι τόσο μαζοχίστρια που περιμένω να διαβάσω το 3ο,το 4ο,το 50ο βιβλίο σου που είμαι πλέον σίγουρη πως θα μου βγάλουν την ψυχή όσο τα 2 πρώτα αλλά πιστεύω πως θα τα λατρέψω με όλη μου την ψυχή..."

Μπορεί αυτές τις ημέρες να σε πείραζα, μπορεί να γελούσα με τις αντιδράσεις σου, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν με έκανες χαρούμενη με κάθε μικρή σου ανάρτηση. Όπως χαρούμενη με κάνεις αυτή τη στιγμή που διαβάζω αυτά τα λόγια για κάτι που έχω δημιουργήσει και που αγαπώ μ' έναν τρόπο ξεχωριστό και ιδιαίτερο. Σ' ευχαριστώ που αγάπησες την ιστορία μου και τους ήρωές μου, σ' ευχαριστώ που πορεύτηκες μαζί τους κι έζησες τα πάντα στο έπακρο, σ' ευχαριστώ που συγκινήθηκες και που στο τέλος, έκλαψες. Μπορεί να μην το καταλαβαίνεις, αλλά σημαίνει πάρα πολλά για μένα. Σ' ευχαριστώ, για όλα! Για την αγάπη, την στήριξη, τον ενθουσιασμό, την ανυπομονησία για το μέλλον...

Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου 2015

Η Μαρκέλλα Μαυρακάκη για το "Μη με ξεχάσεις"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 4:22 μ.μ. 2 σχόλια
Η Μαρκέλλα Μαυρακάκη διάβασε το "Μη με ξεχάσεις" κι έγραψε στο Facebook:


"Ανδρέας και Αλεξάνδρα, δύο πραγματικοί φίλοι. Ο ένας πάντα δίπλα στον άλλον στα άσχημα αλλά και στα ευχάριστα, στα δύσκολα αλλά και στα εύκολα. Ο ένας για τον άλλον να δίνουν νόημα στην πραγματική φιλία..
Και ξαφνικά... η Αλεξάνδρα αποφασίζει να παντρευτεί τον Χόρχε....
Τι γίνεται τότε;;;
Ένα βιβλίο ύμνος στις ανθρώπινες σχέσεις!!!!
Όταν πριν λίγο καιρό είδα ένα σχόλιο για το συγκεκριμένο βιβλίο, έστειλα αμέσως μήνυμα στην Γιώτα για να βρούμε τρόπο να μου στείλει τα βιβλία της. Προσωπικά το αμέλησα, αφού ήρθαν οι γιορτές των Χριστουγέννων και μπήκαμε όλοι μας σε άλλους ρυθμούς. Ένας δεύτερος σχολιασμός για το βιβλίο και ένα τσακ... Ξανάστειλα μήνυμα στην Γιώτα και κανονίσαμε να μου στείλει τα βιβλία. Όλο αυτό το διάστημα που μεσολάβησε μέχρι να πάρω στα χέρια μου τα βιβλία της, παρακολουθούσα την Γιώτα στις αναρτήσεις τις και πάντα γελούσα και προβληματιζόμουν με αυτά που έγραφε αναλόγως την περίσταση...
Και ναι... Αυτό που είχα στο μυαλό μου για τον άνθρωπο αυτόν... το διάβασα και στο βιβλίο της.
Ένα βιβλίο γεμάτο από το χιούμορ της και τους προβληματισμούς της...
Μου υποσχέθηκε ότι δεν θα κλάψω, αλλά άθελα της αθέτησε τον λόγο της...
Γιώτα... Έκανες λάθος τελικά!!!! Με άγγιξες βαθιά ο Ανδρέας σου και με έκανε να συγκινηθώ...Θα σου πω ένα μεγάλο μπράβο, αν και είναι πολύ λίγο!!!"

Μαρκέλλα μου... πραγματικά, δεν μπορώ να σου περιγράψω πόσο πολύ με συγκίνησες. Σ' ευχαριστώ που επέλεξες τον Ανδρέα μου να σου κρατήσει συντροφιά, σ' ευχαριστώ που αγκάλιασες μ' αγάπη την ιστορία τους. Και μπορεί ν' αθέτησα το λόγο μου, άθελά μου όπως λες κι εσύ, αλλά δεν μπορώ να ισχυριστώ πως το αποτέλεσμα δεν με ικανοποιεί. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει, άλλος ένας λόγος που σου χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ... γιατί δεν διάβασες μια ιστοτία, αλλά την έζησες!

Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

Η Ειρήνη Βολοσυράκη για το "Μη με ξεχάσεις"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 3:36 μ.μ. 2 σχόλια
Η Ειρήνη Βολοσυράκη διάβασε το "Μη με ξεχάσεις" κι έγραψε στο Facebook:


"Το βιβλίο λέγεται "Μη με ξεχάσεις" και αφού το τελείωσα, πλέον να πω με σιγουριά πως δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ τον Ανδρέα και την Άλεξ του. Υπέροχη η γραφή της Γιώτας και εξαιρετικά πετυχημένη η αφήγηση που κάνει μέσα από τα μάτια και την ψυχή ενός άντρα.Έζησα μαζί τους όλες τους τις στιγμές, απογοητευόμουν όποτε απογοητευόταν η Αλεξάνδρα και λυπόμουν όταν λυπόταν ο Ανδρέας. Το τέλος του ήταν μαγευτικό και αυτό ακριβώς που θα ήθελε ο κάθε αναγνώστης για τους λογοτεχνικούς του ήρωες. Δεν μπορώ βέβαια να αφήσω απ' έξω τον Χόρχε που αγάπησε έτσι ανιδιοτελώς την Αλεξάνδρα. Γιώτα μου σε ευχαριστώ για τη διαδρομή που έκανα μέσα από τις σελίδες του και για τους νέους μου φίλους που μπήκαν στην καρδία μου."

Ειρήνη μου, σ' ευχαριστώ τόσο πολύ για τα καλά σου λόγια και χαίρομαι ειλικρινά που σου άρεσε το βιβλίο μου. Εύχομαι να έχει κατακτήσει μια θέση στην καρδιά σου και στο μέλλον να διαβάσεις από μένα κι άλλες ιστορίες που θα σε κερδίσουν εξίσου ή, γιατί όχι, ακόμα περισσότερο!

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015

"Η Μαγεία των Λέξεων..." 41η εκπομπή - 01/02/2015

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 8:56 μ.μ. 2 σχόλια
Την Κυριακή 01 Φεβρουαρίου 2015, στην 41η κατά σειρά εκπομπή της "Μαγείας των Λέξεων...", μιλήσαμε για τα εκδοτικά νέα της άνοιξης, για τα βιβλία που περιμένουμε να εκδοθούν αλλά και για όσα ακούγονται στα λογοτεχνικά πηγαδάκια. 




Αν δεν ακούσατε την εκπομπή ή αν επιθυμείτε να την ακούσετε ξανά ακολουθήστε τον σύνδεσμο:

Και μην ξεχνάτε... κάθε Κυριακή, συντονιζόμαστε στο Ράδιο Αερόστατο μεταξύ 12.00μ.μ. και 13.00μ.μ.

Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου 2015

"Η Μαγεία των Λέξεων..." 40η εκπομπή - 25/01/2015

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 8:56 μ.μ. 4 σχόλια
Την Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015, στην 40η κατά σειρά εκπομπή της "Μαγείας των Λέξεων...", είπαμε να δώσουμε στο πρόγραμμά μας μια πιο... πολιτική χροιά, με αφορμή της εκλογές της ημέρας εκείνης. Τραγούδια, λοιπόν, τα οποία συνδέθηκαν με κόμματα και πολιτικές πεποιθήσεις, πολλά απ' αυτά παρμένα από την ποίηση. 


Αν λόγω της ημέρας δεν καταφέρατε ν' ακούσετε την εκπομπή ή αν θέλετε να την ξανακούσετε, δεν έχετε παρά ν' ακολουθήσετε τον σύνδεσμο:

Και μην ξεχνάτε... κάθε Κυριακή, συντονιζόμαστε στο Ράδιο Αερόστατο μεταξύ 12.00μ.μ. και 13.00μ.μ.
 

Giota's Diaries Copyright © 2009 Paper Girl is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal