"Όμορφες" φωτογραφίες

Μια μέρα μού έλεγε η μάνα μου πως είχε μια συζήτηση με μια φίλη της η οποία έχει τρομερή ανασφάλεια με την εξωτερική της εμφάνιση. Π.χ. για ν' ανεβάσει μια φωτογραφία στο Facebook πρέπει να βγάλει 100 κι αν είναι ομαδικές, από διασκεδάσεις κλπ., τις περνάει από αυστηρό έλεγχο. Που λέτε, η συγκεκριμένη κοπέλα γύρισε και είπε στη μάνα μου:
"Πωωω... την χαίρομαι την κόρη σου! Δεν έχει πρόβλημα ν' ανέβουν φωτογραφίες της, ακόμα κι αν δεν έχει βγει και τόσο καλή, αν κάνει γκριμάτσες κλπ."
Προφανώς, η κουβέντα αυτή έβαλε τη μάνα μου σε σκέψεις, η οποία και αναρωτήθηκε για ποιο λόγο δεν φιλτράρω καλύτερα το υλικό που σχετίζεται με το προφίλ μου και την δημόσια εικόνα μου. Φυσικά και με ρώτησε επ' αυτού και -φυσικά- η απάντησή μου ήταν άμεση και πάρα πολύ εύκολη.
"Δεν με νοιάζει πως φαίνομαι! Με νοιάζει "το τώρα".. Αυτό που θέλω, είναι ν' αποθανατίζει ο φακός τη χαρά, την συγκίνηση, το γέλιο, την ευτυχία της στιγμής εκείνης. Τώρα, αν θα φανώ πιο κοντή, πιο χοντρή, πιο μαγουλού, πιο άσχημη... δεν με νοιάζει!!! Άλλωστε, τα έχω βρει μια χαρά με τον εαυτό μου και δεν έχω κανένα απολύτως κόμπλεξ με την εμφάνισή μου. Σ' όποιον αρέσουμε!"
Κι αυτό είναι το συμπέρασμα, φίλες και φίλοι! Το ότι αν τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας, αν αρέσουμε σε εμάς, δεν έχει σημασία το τι σκέφτονται οι άλλοι. Και το να "στηθούμε" για ν' αποθανατίσουμε το πιο όμορφό μας πρόσωπο είναι πολύ λίγο μπροστά στο ν' αποθανατίσουμε το ωραιότερό μας χαμόγελο, το πιο ειλικρινές, το πιο χαρούμενο, έστω κι αν το σύνολο του πακέτου δεν είναι για τα καλλιστεία!
Επιπλέον, όσον αφορά εμένα, υπάρχει άντρας που μ' έχει δει πως είμαι όταν ξυπνάω το πρωί και παρ' όλα ταύτα, θέλησε να με παντρευτεί...