Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

Το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στο Top 10 των πιο περιζήτητων βιβλίων του Ιουνίου στο Perizitito.gr

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:30 μ.μ. 10 σχόλια

Εδώ ο κόσμος καίγεται, θα μου πείτε, αλλά όταν το πρώτο πράγμα που βλέπεις το πρωί είναι πως το βιβλιαράκι σου είναι μέσα στα 10 πιο περιζήτητα βιβλία του μεγαλύτερου ηλεκτρονικού βιβλιοπωλείου σε Ελλάδα και Κύπρο, δεν μπορείς να μην χαρείς και να μην νιώσεις μια κάποια περηφάνια, ειδικά όταν είχε να κοντραριστεί πολύ δυνατούς λογοτεχνικούς τίτλους, οι οποίοι κυκλοφόρησαν το τελευταίο διάστημα.
Σας ευχαριστώ πολύ για την αγάπη, την στήριξη, αλλά και που αγκαλιάσατε τον Στέφανο και την Ιόλη με τόση τρυφερότητα και κατανόηση. Κάθε ταξίδι γίνεται μοναδικό χάρη σε σας και τα βιβλία μας γίνονται πετυχημένα μόνο και μόνο επειδή εσείς τα προτιμάτε. Και επειδή οι εποχές που διανύουμε είναι εξαιρετικά δύσκολες, το ότι με προτιμήσατε ανάμεσα σε άλλους με τιμάει και με συγκινεί. Σας ευχαριστώ, μέσα από την καρδιά μου, και εύχομαι τα ταξίδι αυτό να είναι μόνο η αρχή και να έχουμε ακόμα μεγαλύτερες διαδρομές να διανύσουμε...

Σάββατο 27 Ιουνίου 2015

Η Αντωνία Μαμουρίδου για το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:28 μ.μ. 4 σχόλια
Η Αντωνία Μαμουρίδου διάβασε το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" και έγραψε στο Goodreads:


"Το τρίτο βιβλίο της αγαπημένης Γιώτας Παπαδημακοπούλου με απογείωσε... Πραγματικά, ό,τι καλύτερο έχει γράψει η ταλαντούχα αυτή συγγραφέας!

Έχοντας ήδη διαβάσει και λατρέψει τα δύο προηγούμενα βιβλία της Γιώτας, ξεκινώντας να διαβάζω το "Όταν Ξέρεις ν'Αγαπάς" ήμουν σίγουρη ότι θα το αγαπήσω αμετάκλητα. Και πραγματικά δεν απογοητεύτηκα, ούτε στο ελάχιστο. Οι πρωταγωνιστές του βιβλίου, Ιόλη και Στέφανος, αν και φαινομενικά είναι δύο απόλυτα κοινότυποι άνθρωποι, στην πορεία αποδεικνύεται ότι είναι κάθε άλλο παρά συνηθισμένοι. Η Ιόλη, μια πραγματική ενσάρκωση της απόλυτης αγάπης, ειλικρίνειας, πίστης, ελπίδας και προσωπικού αγώνα. Την λάτρεψα την Ιόλη. Ταυτίστηκα μαζί της, στο πρόσωπό της αναγνώρισα πλεονεκτήματα και αδυναμίες του δικού μου εαυτού και ένιωσα να μαθαίνω τον εαυτό μου καλύτερα, μόνο και μόνο διαβάζοντας τα λόγια και τις σκέψεις της... Όσο για τον Στέφανο, ό,τι και να πω θα είναι πραγματικά λίγο. Μία απερισκεψία της στιγμής τού στοίχισε την υγεία και την ζωή του και καταδικάστηκε να παλεύει με τους προσωπικούς του δαίμονες για όλη του την ζωή. Όμως ο έρωτας ήρθε και τα σάρωσε όλα στο πέρασμά του και αποδεικνύει στους ήρωες αυτού του βιβλίου αλλά και σε όλους εμάς ότι στον έρωτα τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο ή περιττό. Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο και οι επιλογές του καθένα από εμάς μπορεί να έχουν συνέπειες, αλλά με την αγάπη όλα μπορούν να ξεπεραστούν. Εμπόδια που σχετίζονται με προκαταλήψεις και άγνοια δεν θα πρέπει να υφίστανται, όχι στην σημερινή κοινωνία της ελεύθερης γνώσης και της ταχύτατης πληροφόρησης. Και αυτό, τουλάχιστον και κυρίως, στην περίπτωση του Στέφανου είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Σπουδάζοντας επιστήμη υγείας (Κτηνιατρική Επιστήμη), γνωρίζω πόσο μεγάλη άγνοια υπάρχει γύρω από ποικίλα ζητήματα υγείας, σχετιζόμενα τόσο με τον άνθρωπο όσο και με τα ζώα. Φυσικά αυτό δεν είναι πάντα άξιο κατηγορίων γιατί η σύγχρονη καθημερινότητα μάς αναγκάζει να διαθέτουμε τον χρόνο μας μόνο σε αυτά στο οποία μπορούμε και προλαβαίνουμε. Ωστόσο, πάντα θα πρέπει να πληροφορούμαστε και να έχουμε το μυαλό και τα μάτια μας ανοιχτά, ειδικά σε ό,τι αφορά θέματα προσωπικής και δημόσιας υγείας. Συνολικά, λοιπόν, 5 από 5 αστεράκια και τα δίνω με όλη μου την καρδιά. Η γραφή της Γιώτας όσο πάει γίνεται και καλύτερη και οι ιστορίες της όλο και πιο μοναδικές. Με το τρίτο της βιβλίο μάς αποδεικνύει ότι ο έρωτας είναι κυριολεκτικά ανίκητος στην μάχη και ότι καμία κοινωνική ή οποιουδήποτε άλλου είδους προκατάληψη μπορεί να σταθεί εμπόδιο στον δρόμο του. Η Ιόλη και ο Στέφανος με άλλαξαν... Με όλο τους το είναι. Μπορεί να έκαναν λάθη, μπορεί σε μερικές στιγμές να έδειξαν στοιχεία αδυναμίες και οπισθοδρόμησης, ωστόσο στο τέλος τα συναισθήματα τους αποδείχθηκαν πιο γενναία και πολύ πιο δυνατά. Συνιστώ ανεπιφύλακτα αυτό το λογοτεχνικό "διαμαντάκι" σε όλους τους Έλληνες αναγνώστες (πιθανά άνω των 16-17 ετών λόγω των ερωτικών σκηνών και των κοινωνικών ζητημάτων που η Γιώτα θίγει), και είμαι σίγουρη ότι δεν θα σας απογοητεύσει. Ένα βιβλίο με μια υπέροχη και μοναδική ιστορία αγάπης και με πολύπλευρα κοινωνικά ζητήματα που θα σας ταρακουνήσουν, θα σας κάνουν να σκεφτείτε, να αναρωτηθείτε, να μάθετε, μα, πάνω απ'όλα, θα σας κάνουν να συγκρουστείτε με τον ίδιο σας τον εαυτό και να θέσετε επί τάπητος οποιαδήποτε ταμπού μπορεί να είναι κρυμμένα και θαμμένα στην άβυσσο της ψυχής σας. Ένα βιβλίο που θα σας καθηλώσει και θα σας συγκινήσει, κάνοντας σας να αγαπήσετε και να πιστέψετε στην δύναμη της ζωής και της αγάπης με όλη σας την ψυχή."

Αντωνία μου, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια. Για ακόμα μία φορά προσέγγισες το βιβλίο μου και το ανέλυσες με τρόπο μοναδικό, αποδεικνύοντας πως εισχωρείς σε βάθος, τόσο στο συναισθηματικό κομμάτι μιας ιστορίας, όσο και στην ουσία που βρίσκεται πίσω από αυτήν. Ό,τι και να πω θα είναι λίγο και τα λόγια μου πολύ φτωχά για να εκφράσουν το πως νιώθω κάθε φορά που διαβάζω μια ανάλυσή σου για ένα δικό μου έργο, πόσο μάλλον για το συγκεκριμένο που ξεχωρίζει στην καρδιά και στην συνείδησή μου. Σ' ευχαριστώ και πάλι και εύχομαι να συνεχίσω να γράφω ιστορίες που θα αγαπάς και θα της ζει στο έπακρο!

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015

Η συγγραφέας Μαρία Κρόκου για το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 6:32 μ.μ. 2 σχόλια
Η συγγραφέας Μαρία Κρόκου διάβασε το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" και έγραψε στο Facebook:


"''Καμιά φορά στηρίζεις τον άλλον όχι για να μείνει, αλλά για να μπορέσει να φύγει.''
''Ο θάνατος για τους μικρούς είναι τέλος, για τους μεγάλους είναι μια αρχή''.
Αυτές είναι λίγες από τις φράσεις που με άγγιξαν μέσα από το βιβλίο της Γιώτας Παπαδημακοπούλου. Ένα καλογραμμένο βιβλίο με θέματα που πολλοί αποφεύγουν αλλά που υπάρχουν γύρω μας. Μακάρι το αισιόδοξο μήνυμα της συγγραφέως να γεμίσει με αγάπη και αποδοχή τις καρδιές των αναγνωστών της! Καλοτάξιδο Γιώτα!!! Πάντα όμορφες γραφές!!"

Μαράκι μου, γλυκό! Σ' ευχαριστώ πολύ που "με διάβασες", αν και στεναχωριέμαι που το πρόγραμμά μας ήταν τέτοιο που δεν καταφέραμε να συναντηθούμε από κοντά. Όμως, όταν υπάρχει αγάπη, είναι εκεί παρά τις αποστάσεις και τα εμπόδια! Σ' ευχαριστώ πολύ, για όλα! Ό,τι καλύτερο και σε σένα, να 'σαι πάντα δημιουργική και να έχεις κάθε επιτυχία γιατί την αξίζει.

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015

Η Haidoulina για το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:42 μ.μ. 2 σχόλια
Η Haidoulina διάβασε το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" και έγραψε στο Goodreads:


""Σε αγαπάω πάνω από τους φόβους μου."

"Μιλάμε για αγάπη... Πώς μπορεί κανείς να βάλει την αγάπη σε καλούπια; Πώς μπορεί να μιλήσει για το μέγεθος και τη δύναμή της χωρίς να το κάνει με τρόπο φτηνό;"

Μου είπαν πως αυτό το βιβλίο είναι το καλύτερο της Γιώτας μέχρι στιγμής... Δεν ξέρω αν όντως είναι έτσι αλλά ξέρω και μπορώ να πω με βεβαιότητα πως είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από τους πάντες...
Όταν έμαθα πως η ιστορία έχει να κάνει με ένα θέμα ταμπού ανέπτυξα κάποιες θεωρίες για το ποιο μπορεί να είναι αυτό... Τελικά έπεσα μέσα αλλά δεν είναι αυτό το θέμα... Το θέμα είναι πως τελειώνοντας αυτό το βιβλίο ήμουν γεμάτη από συναισθήματα και προβληματισμούς... Γιατί αυτό το βιβλίο θα σε βάλει σε σκέψεις...
Την Ιόλη τη λάτρεψα.... Μια κοπέλα που ξέρει να αγαπάει και να δίνεται ολοκληρωτικά... Ξέρει να παλεύει γι' αυτούς που αγαπάει, να μη το βάζει κάτω και να κοιτάει στην ψυχή των ανθρώπων και να μη σταματάει στα κοινωνικά στερεότυπα...
Ο Στέφανος είναι υπέροχος.... Βρέθηκε ξαφνικά σε μια κατάσταση που δεν αλλάζει και έχει 2 επιλογές ή να τα παρατήσει ή να μάθει να ζει με αυτό και να κάνει ότι καλύτερο μπορεί... Με τη βοήθεια και τη στήριξη της Ιόλης ευτυχώς κάνει το δεύτερο....
Λάτρεψα τον Αχιλλέα, άλλη μια ιστορία που στη χώρα μας πρέπει να αλλάξει.... Επίσης αγάπησα τους φίλους και τους γονείς της Ιόλης που ενώ εξέφρασαν τους φόβους τους και τις αντιρρήσεις τους παρέμειναν στο πλευρό της και στο τέλος ξεπέρασαν τους εαυτούς τους....
Και τι να πω για το τέλος?? Βασικά δε θα πω τίποτα.... Αυτό που θα πω είναι πως στα τελευταία 8 κεφάλαια δε σταμάτησα να κλαίω και ο τρόπος με τον οποίο τελείωσε το βιβλίο ήταν δεξιοτεχνικά φτιαγμένος....
Ελπίζω και εύχομαι να μη χρειαστεί ποτέ κανένας μας να βρεθεί στη θέση του Στέφανου,της Ιόλης ή και των υπόλοιπων ηρώων του βιβλίου.... Κακά τα ψέματα όμως,αυτό μπορεί να συμβεί στον οποιονδήποτε αλλά θέλω να πιστεύω πως αν τυχόν ποτέ γίνει οι περισσότεροι, αν όχι όλοι από εμάς, θα αντιδράσουμε όπως οι ήρωες της Γιώτας....
Γιώτα μου σε ευχαριστώ που με έκανες για άλλη μια φορά να αγαπήσω τους ήρωές σου... Σε ευχαριστώ γι' άλλο ένα ταξίδι... Σε ευχαριστώ που με έβαλες σε σκέψεις και ελπίζω μέσα από αυτές να γίνω καλύτερος άνθρωπος..."

Κοριτσάκι μου, γλυκό, ειδικά η τελευταία σου πρόταση, σημαίνει πολλά για μένα. Αυτή ήταν η πρόθεσή μου, ο σκοπός μου... να προβληματίσω αυτόν που θα διαβάσει την ιστορία του Στέφανου και της Ιόλης και να τον κάνω να σκεφτεί, να δει μια κατάσταση μέσα από ένα πρίσμα που δεν είχε κάνει ποτέ άλλοτε. Σ' ευχαριστώ που ταξίδεψες μαζί μου για ακόμα μία φορά, που αγάπησες τους ήρωές μου και την ιστορία τους, αλλά περισσότερο απ' όλα, σ' ευχαριστώ που το έζησες!

Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015

Η Λιάνα Τζιμογιάννη για το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:00 μ.μ. 4 σχόλια
Η Λιάνα Τζιμογιάννη διάβασε το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" και έγραψε στο Facebook:


"Περίμενα αρκετό καιρό να κυκλοφορήσει και παρά τα δεκάδες αδιάβαστα βιβλία στις ντάνες στο δωμάτιό μου (φετινά και περσινά και ακόμα παλιότερα, έλεος!), άρθηκε άμεσα η σειρά προτεραιότητας για το «Όταν ξέρεις ν' αγαπάς»!
Αρχική εκτίμηση: ένα εξώφυλλο που κατά τη γνώμη μου, δεν ταίριαζε στην υπόθεση, αλλά φυσικά και είναι μια άρτια δουλειά σε γραφιστικό επίπεδο. Σου κλείνει το μάτι για να το επιλέξεις ανάμεσα στα πολλά βιβλία, να διαβάσεις την περίληψη και τελικά, ν’ αποφανθείς πως πρόκειται για ένα γοητευτικό εξώφυλλο!
Δε θα πω ότι το βιβλίο ήταν καλογραμμένο (που σαφώς και ήταν!), καθώς η Γιώτα μας έχει δώσει εξαιρετικά δείγματα γραφής με τους «Ξεπεσμένους Αγγέλους» της (που αν και πρωτάκι, ήταν λες και διάβαζες τρίτο-τέταρτο!) και το «Μη με ξεχάσεις» (στο οποίο έχω και μια ιδιαίτερη αδυναμία!… Θα πω όμως, ότι αυτή η γραφή ήταν ένας από τους λόγους που ανυπομονούσα να ανοίξω και να φτάσω ως το τέλος το εν λόγω βιβλίο!
Στο μόλις τρίτο πόνημά της, η Γιώτα καταπιάνεται με ΔΥΟ ευαίσθητα θέματα (την ασθένεια του AIDS και την υιοθεσία παιδιού, όντας σε σχέση με άτομο-φορέα), δημιουργώντας ένα βιβλίο που μου χάρισε συναισθήματα, τα οποία δεν ήμουν προετοιμασμένη να νιώσω… Δηλαδή, γνώριζα περίπου με τι πραγματεύεται και βεβαίως, μου κίνησε την περιέργεια για το πώς θα το δούλευε…. Η συγγραφέας μας κάνει την υπέρβαση και κατά την προσωπική μου άποψη, βγαίνει νικήτρια!
Πλάθοντας μια υπέροχη ιστορία αγάπης, χωρίς να είναι μελό ή να «αρλεκινίζει», η Γιώτα μιλά για την Ιόλη, τελειόφοιτη Νομικής, που ερωτεύεται τον Στέφανο, οροθετικό φοιτητή & μελλοντικό δικηγόρο, επίσης ερωτευμένο μαζί της! Μπορεί τα αισθήματα να είναι αμοιβαία, αλλά τα εμπόδια είναι πολλά για να μονιμοποιηθεί μια τέτοια ερωτική σχέση, ο κοινωνικός περίγυρος μιλάει δείχνοντας με το δάχτυλο και η οικογένεια δε στηρίζει όσο θα έπρεπε.
Πρόκειται για μια ασθένεια, που μπήκε στη ζωή μας , τέλη ’80 - αρχές ’90, τρομοκρατώντας αρχικά τους ομοφυλόφιλους παγκοσμίως, όμως μέχρι σήμερα η εν λόγω αρρώστια απέδειξε πως δεν κάνει διακρίσεις και μπορεί να προσβάλλει και άτομα με «straight» σεξουαλικές επιλογές. Πάνε τόσα χρόνια κι ακόμα υπάρχει κόσμος ανενημέρωτος! Δυστυχώς… Έχοντας λοιπόν παραστεί στην κεντρική παρουσίαση του βιβλίου, έμαθα πόσο μεγάλη και χρονοβόρα ήταν η έρευνα της Γιώτας, τη στιγμή που δημόσιοι φορείς θα μπορούσαν να διευκολύνουν το έργο της, προσφέροντας βοήθεια συστηματικά και όχι σιωπή κι αδιαφορία… Διαβάζοντας το βιβλίο, ήρθα σε αμεσότερη επαφή με πληροφορίες που εγώ προσωπικά δε γνώριζα, όχι από άγνοια, αλλά από φόβο & ταμπού να ρωτήσω… Πλέον, νιώθω πιο ενημερωμένη κι ευχαριστώ τη συγγραφέα μας για την έρευνά της σε βάθος, πράγμα που τη φέρνει στη θέση που πραγματικά αξίζει! Το βιβλίο ανήκει στις καλύτερες δουλειές που έχω αποκτήσει, από πλευράς περιεχομένου, υπόθεσης, λεξιλογίου και πληθώρας εννοιών και διδαγμάτων, που βγαίνουν αβίαστα με απλές φράσεις στις 527 σελίδες του…

Σελ. 348. <<Καμιά φορά στηρίζεις κάποιον με τρόπους που ούτε εκείνος δεν μπορεί να κατανοήσει. Καμιά φορά στηρίζεις τον άλλον όχι για να μείνει, αλλά για να μπορέσει να φύγει.>>
Βαλέριος: Πάντα κοντά στη μοναχοκόρη του, πάντα δίνοντάς της το ελεύθερο να ζήσει όπως θέλει, αλλά πάντα συμβουλεύοντάς τη. Αλλά και η Ιόλη ουδέποτε εκμεταλλεύτηκε την αδυναμία του… Πατρική φιγούρα, που δε μπορείς να μη λατρέψεις, ακόμα κι όταν εκείνος αδυνατούσε να βρίσκεται δίπλα της… Διαβάστε το κεφάλαιο 14 και θα καταλάβετε… Τίνα: μια μητέρα που ζει στον δικό της κόσμο και που χρειάστηκε ένα γερό ταρακούνημα, προκειμένου να γίνει η μάνα που έπρεπε να ήταν! Φίλοι της Ιόλης: φιλία χρόνων, δοκιμασμένη στα εύκολα και τα δύσκολα, άτομα που θέλουν το καλό της κοπέλας, έχουν τις αντιρρήσεις τους, μα σέβονται τις επιλογές της… καθώς την αγαπούν…

Σελ. 268. <<Θέλω να σε νιώσω, για να πάρω τους φόβους σου μακριά… για να γίνω κομμάτι σου, της ίδιας σου της ύπαρξης, προέκταση του εαυτού σου, με κάθε δυνατό κι αδύνατο τρόπο…>>
Όταν ξέρεις ν’ αγαπάς, είναι κάτι που ή το 'χεις, ή δεν το 'χεις… Δεν αποκτιέται, δε δωρίζεται, δε διδάσκεται… Όταν αγαπάς αληθινά κάποιον, ξέρεις και να θυσιάζεσαι… Δεν υπάρχει εγωισμός, δεν υπάρχει το «εγώ», αλλά το «εμείς»… Με πόση αυτοθυσία διακατέχεται το κορίτσι μας (η Ιόλη) για να κρατήσει κοντά του κάποιον, από τον οποίο -λογικά- θα κινδύνευε η ζωή της καθημερινά…! Πόσο θάρρος έχει ν' ακολουθήσει την καρδιά της, αφήνοντας πίσω της την ίδια της την οικογένεια, που δε μπορούσε να στηρίξει την απόφασή της…! Ένας ώριμος άνθρωπος στο μυαλό, που λαμβάνει αποφάσεις, μετά από αρκετή σκέψη κι όχι επιπόλαια… Κι έρχεται η στιγμή που η Ιόλη αντικρίζει ένα κλαμένο παιδικό προσωπάκι… που τη συγκινεί και της βάζει απαγορευμένες μητρικές επιθυμίες στο μυαλό… με τι καρδιά να συνεχίσει τη ζωή της, αν αδιαφορούσε γι’ αυτή τη ζωούλα, ακόμα κι αν εκείνη είναι στο πλάι του ανθρώπου που αγαπά όσο τίποτε? Πώς θα μπορούσε να παντρέψει τα γεγονότα, ώστε ο Στέφανος να μη νομίσει πως μόνο η αγάπη του δεν της είναι αρκετή? Και προσπαθεί… παλεύει… αγωνίζεται για να συνδυάσει τις δυο λατρείες της… Δε δέχεται λεπτό να τα παρατήσει κι αυτό είναι ένα από τα στοιχεία του χαρακτήρα της ίδιας της συγγραφέως μας, που αγαπώ και ζηλεύω ταυτόχρονα!
Εκπλήξεις σε περιμένουν καθ' όλη τη διάρκεια της ανάγνωσης, πράγματα που συμβαίνουν και αναφωνείς «ε, όχι, αυτά δε γίνονται!»… Συγκινήσεις σου χαρίζονται απλόχερα από άρτια φτιαγμένους χαρακτήρες που δεν πίστευες ότι θα άλλαζαν γνώμη! Απαντήσεις δίνονται σε κάθε παράγραφο, κάθε σκηνής, κάθε σελίδας… Το τέλος του κεφαλαίου 12 μ' έκανε να στείλω μήνυμα στη Γιώτα ότι «με πέθανες!» Δε μπορούσα να κλάψω για να το ευχαριστηθώ, καθώς επέστρεφα από τη δουλειά και ήμουν στη στάση του λεωφορείου! Περπατούσα και διάβαζα!! Εργαζόμουν κι έλεγα «άντε να τελειώσω για να συνεχίσω την ανάγνωση»!!! Θύμωσα με τον Οδυσσέα, τι αναίσθητο πλάσμα! Λάτρεψα τον Στέφανο, που αγάπησε την Ιόλη με όλο του το είναι και ζήλεψα τις ώριμες κινήσεις της Ιόλης, σε κάθε κατάσταση που αντιμετώπισε. Ένα απολαυστικό ταξίδι με ευαισθησίες, αρώματα, μουσικές αγάπης… που πρέπει να κάνετε όλοι!
Η ιστορία μπορεί να μη βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, όμως θέλω να πιστεύω ότι αυτή η πρωταγωνιστική μορφή θα δώσει δύναμη και θα εμπνεύσει αναγνώστριες που ίσως αντιμετωπίζουν παρόμοιες - πραγματικές καταστάσεις, αν όχι ίδιες! Πιστεύω ακράδαντα πως όλοι θ' αγαπήσετε την ιστορία του Στέφανου και της Ιόλης, γιατί δεν είναι απλά μια χάρτινη αγάπη, αλλά μια συγκλονιστική ιστορία με το πάθος της, τις δυσκολίες της και τις όμορφες στιγμές που τη διανθίζουν και την τοποθετούν στο υψηλότερο βάθρο! Γιώτα μου, περίσσια συγχαρητήρια!!! Πάντα κοντά σου σε κάθε σου βήμα!!! Γιατί (=παραφράζοντας τον τίτλο σου) όταν κάτι αξίζει, ξέρεις να το αγαπάς!!!!!!"

Λιανάκι μου, γλυκό, ό,τι και να πω θα είναι πολύ λίγο συγκριτικά με όλα αυτά τα ωραία και σπουδαία λόγια που είπες εσύ για το βιβλίο μου, που ξέρεις πολύ καλά τι σημαίνει για μένα και πόσο σημαντική θέση έχει στην καρδιά μου. Σ' ευχαριστώ που το αγκάλιασες με τόση αγάπη, που δεν το διάβασες απλά αλλά το μελέτησες σε βάθος και που το άφησες να σε αγγίξει σε επίπεδα που δεν πίστευες πως θα μπορούσε όταν το ξεκίνησες. Σ' ευχαριστώ που πάντα είσαι εκεί και δεν διαβάζεις απλά μια ιστορία, αλλά την βιώνεις μαζί με τους ήρωες και γίνεσαι κομμάτι αυτού που νιώθουν, αυτού που θέλουν να πουν, αυτού του κόσμου μέσα στον οποίο ζουν και αναπνέουν. Σ' ευχαριστώ, με όλη μου την καρδιά, κι εύχομαι να μοιραστούμε ακόμα περισσότερα ταξίδια. Αγαπώ σε...

Τρίτη 23 Ιουνίου 2015

Η Άννα Πατέρα για το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:30 μ.μ. 2 σχόλια
Η Άννα Πατέρα διάβασε το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" και έγραψε στο Goodreads:


"Όταν ξέρεις ν' αγαπάς: ένα βιβλίο που μίλησε κατευθείαν στην καρδιά μου. Γιατί όταν ξέρεις ν' αγαπάς... το άλλο σου μισό, το παιδί σου, το γονιό σου,το φίλο σου αφήνεις στην άκρη τα πρέπει, τα μη, τα δήθεν, ακούς μόνο την καρδιά σου και παίρνεις αποφάσεις καρδιάς που καθορίζουν τη ζωή σου και όσων αγαπάς!!!! Το λάτρεψα!!!!" 

Άννα μου, χαίρομαι πάρα πολύ που το βιβλίο μου κατάφερε να σου δημιουργήσει τόσο όμορφα και έντονα συναισθήματα. Γιατί, το πραγματικό νόημα της ζωής, βρίσκεται στην αγάπη, και αν το συνειδητοποιήσουμε, τότε μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι! Σ' ευχαριστώ για όσα είπες, όσα ένιωσες, και που για μια ακόμα φορά με στήριξες!

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

"Η Μαγεία των Λέξεων..." 53η εκπομπή - 31/05/2015

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 1:18 π.μ. 4 σχόλια
Την Κυριακή 31 Μαΐου 2015, στην 53η κατά σειρά εκπομπή της "Μαγείας των Λέξεων...", και τελευταία για την season αυτή, στο studio του Ράδιο Αερόστατο βρέθηκε η φίλη και συγγραφέας Κατερίνα Σωπύλη, με την οποία μιλήσαμε για το νέο της βιβλίο, "Κρυφές ανάσες", αλλά και για το συνολικό συγγραφικό της έργο... και όχι μόνο...


Αν δεν καταφέρατε να μας ακούσετε ή αν θέλετε να μας ακούσετε ακόμα μία φορά, ακολουθήστε τον σύνδεσμο:

Καλό καλοκαίρι σε όλους και να περνάτε υπέροχα...

Κυριακή 21 Ιουνίου 2015

"Σαββατοχτυπημένες..." 27η εκπομπή - 26/05/2015

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 1:11 π.μ. 2 σχόλια
Την Τρίτη 26 Μαΐου 2015, στην τελευταία τους εκπομπή, οι "Σαββατοχτυπημένες..." αποχαιρέτησαν όλους εσάς και την συχνότητα του Ράδιο Αερόστατο με μουσικές επιλογές που σκοπό είχαν να ανεβάσουν τη διάθεση όλων μας και να κάνουν τη στιγμή αυτή όσο το δυνατόν πιο εύκολη και όμορφη.


Αν δεν καταφέρατε να ακούσετε την εκπομπή ή αν θέλετε την ακούσετε ξανά, δεν έχετε παρά να ακολουθήστε τον σύνδεσμο: 

Σας ευχαριστούμε θερμά που αυτά τα 2 χρόνια μας στηρίξατε με όλη σας την αγάπη, που γίνατε μέλη της παρέας μας και που ομορφύνατε τα βράδια μας με την συντροφιά σας. Να είστε όλοι καλά και κάπου θα τα ξαναπούμε...

Σάββατο 20 Ιουνίου 2015

Το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στην 29η Έκθεση Βιβλίου Πειραιά

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:00 π.μ. 3 σχόλια

Τελευταία στάση για φέτος το καλοκαίρι... 29η Έκθεση Βιβλίου Πειραιά, στο Πασαλιμάνι... Σας περιμένω την Παρασκευή, 26 Ιουνίου 2015, από τις 20.00μ.μ. μέχρι τις 22.00μ.μ., στο περίπτερο 22 όπου βρισκόμαστε μαζί με τις εκδόσεις Eurobooks. Ελάτε να γνωριστούμε από κοντά, να κουβεντιάσουμε, να γελάσουμε, να περάσουμε όμορφα και κυρίως, για να σας συστήσω την Ιόλη και τον Στέφανο μου, και να μιλήσουμε για την ιστορία τους.

Παρασκευή 19 Ιουνίου 2015

Σκέψεις για την παρουσίαση του "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στο Βύρωνα

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 4:35 μ.μ. 4 σχόλια

Χθες βράδυ έλαβε χώρα μία πολύ όμορφη και ζεστή παρουσίαση για το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς", η 3η κατά σειρά, στο βιβλιοπωλείο "Η Γωνιά του Βιβλίου" στο Βύρωνα, το οποίο ευχαριστώ θερμά για την φιλοξενία και την αγάπη που μου έδειξαν. Για μία ακόμη φορά, απέδειξαν πως τα συνοικιακά βιβλιοπωλεία στηρίζουν το βιβλίο επειδή το αγαπάνε, και όχι επειδή στοχεύουν στο κέρδος, κάτι που για μένα είναι πολύ σημαντικό και μου θύμισε γιατί τα προτιμώ -ως καταναλώτρια- από τα μεγάλα πολυκαστήματα που είναι ψυχρά κι απρόσωπα.
Ευχαριστώ όλους εκείνους που αψήφησαν τον καιρό και που κατάφεραν να ξεκλέψουν λίγο χρόνο για να βρεθούνε κοντά μας. Η κουβεντούλα μας ήταν υπέροχη και την ευχαριστήθηκα απεριόριστα, αφού αποδείχτηκε και πάλι πως παρά την "δυσκολία" του θέματος του βιβλίου μου, ο κόσμος την αγκαλιάζει με κατανόηση, αγάπη και πραγματικό ενδιαφέρον κι ενθουσιασμό.
Και η πιο συγκινητική στιγμή της βραδιάς... η παρουσία ενός γείτονα μαγαζάτορα -μιας κάποιας ηλικίας-, που ήρθε στην παρουσίασή μας, ακόμα δακρυσμένος όπως δήλωσε ο ίδιος, και βαθιά συγκινημένος από το βιβλίο μου, που αν και ξεκίνησε να το διαβάζει μόλις σήμερα, είχε φτάσει κιόλας στην 355 σελίδα και ανυπομονούσε να το συνεχίσει. Ήταν η απόδειξη πως η λογοτεχνία δεν κοιτάζει ηλικία ούτε φύλο, και πως μια ιστορία μπορεί να μιλήσει στην καρδιά μας όποιοι κι αν είμαστε, ό,τι κι αν κάνουμε στη ζωή μας.

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2015

Το "Oasis Cafe" διαβάζει "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:00 π.μ. 2 σχόλια
Το ξέρω πως έχω απίθανους φίλους, το ξέρω πως με στηρίζουν, αν και με τόση προώθηση που μου κάνουν, έχω αρχίσει να πιστεύω πως θα μου ζητήσουν ποσοστά, αλλά λογικά μετά από εκατό χρόνια φιλίας και ανοχής δεν θα το κάνουν. Το "Oasis Cafe", λοιπόν, διαβάζει σύσσωμο το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς", και τα φιλαράκια μου απαθανατίζουν τις στιγμές αυτές μέσω υπέροχων φωτογραφιών.


 Από τον Νίκο...


Από τον Ντίνο...

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2015

Το "Επαρχιακό Φως" έγραψε για την παρουσίαση του "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στα Χανιά

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 6:55 μ.μ. 2 σχόλια

Η εφημερίδα "Επαρχιακό Φως" βρέθηκε στην παρουσίαση του "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στα Χανιά, και έγραψε γι' αυτήν. Τους ευχαριστώ θερμά για την υποστήριξη και που βρέθηκαν μαζί μας:

Τρίτη 16 Ιουνίου 2015

Η Σταυρούλα Σπυρέλη έγραψε για το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στο blog "Βιβλίο της παρέας"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:42 μ.μ. 2 σχόλια
Η Σταυρούλα Σπυρέλη διάβασε το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" και έγραψε στο blog "Βιβλίο της παρέας":


"Μόλις τελείωσα το βιβλίο της Γιώτας Παπαδημακοπούλου, "Όταν ξέρεις να αγαπάς". Όταν το πήρα στα χέρια μου και ξεκίνησα να το διαβάσω δεν μπορούσα να το αφήσω. Το βιβλίο θίγει ένα θέμα που πραγματικά δεν το είχα σκεφτεί ποτέ ούτε το είχα συναντήσει σε κάποιο άλλο βιβλίο... δεν θα αποκαλύψω κάτι αλλά νομίζω ότι αξίζει να το διαβάσει κάποιος!!! Σαν μαμά δυο κοριτσιών με προβλημάτισε αλλά παράλληλα μου άνοιξε τα μάτια. Όλοι θέλουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας αλλά πάνω απ' όλα να είναι ευτυχισμένα. Ευχαριστώ την Γιώτα όχι μόνο επειδή με ταξίδεψε με το βιβλίο της αλλά γιατί μου έδειξε ότι όταν υπάρχει αγάπη, πραγματική αγάπη, μπορούμε να ξεπεράσουμε όλα τα εμπόδια!!!!
"Η Ιόλη και ο Στέφανος, με άλλαξαν! Το ίδιο ελπίζω να κάνουν και σε εσάς... ""

Σταυρούλα μου, γλυκιά... σ' ευχαριστώ τόσο, μα τόσο πολύ! Χαίρομαι που σου άρεσε το βιβλίο μου μα πάνω απ' όλα, χαίρομαι που η ιστορία αυτή κατάφερε να μιλήσει στην καρδιά σου, όσο μιλάει και στη δική μου. Σ' ευχαριστώ για τα τόσο όμορφα λόγια σου, και νιώθω ευλογημένη που κατάφερα να σε κάνω να σκεφτείς πράγματα που δεν είχες σκεφτεί, γιατί αυτός ήταν ο σκοπός μου. Μακάρι να 'μαστε πάντα καλά, να αγαπάμε και να το δείχνουμε με χίλιους τρόπους.

Για να επισκεφτείτε το blog ακολουθήστε τον σύνδεσμο:

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015

Ο Ζακ Κωστόπουλος για το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:05 μ.μ. 2 σχόλια
Δυστυχώς, για λόγους υγείας, ο Ζακ Κωστόπουλος, φίλος, αρθρογράφος και ακτιβιστής ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που ήταν να μιλήσει στην πρώτη επίσημη παρουσίαση του "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στην Αθήνα, δεν τα κατάφερε να είναι μαζί μας. Όχι σωματικά, τουλάχιστον, αφού έστειλε μία επιστολή ζητώντας να διαβαστεί εκ μέρους του. Μια επιστολή που σήμερα θέλω να μοιραστώ με όλους εσάς. Ευχαριστώ τον Ζακ για ακόμα μία φορά, όχι μόνο γιατί είναι παρών ακόμα και όταν είναι "απών", αλλά γιατί στήριξε την συγγραφική μου αυτή προσπάθεια και την αγκάλιασε με πολλή αγάπη.



"Καλησπέρα σας, δυστυχώς από απόσταση. Κατ' αρχήν θέλω να ευχαριστήσω την Γιώτα για την πρόσκληση και να ζητήσω συγνώμη για την απουσία μου. Θα ήμουν εκεί αν δεν ήταν πραγματικά αδύνατο, για λόγους υγείας.

Πέρα όμως από την πρόσκληση, θέλω να ευχαριστήσω την Γιώτα και για το ότι έγραψε το “Όταν ξέρεις ν' αγαπάς”. Που χειρίστηκε ένα θέμα δύσκολο με τόση αγάπη και χωρίς τα συνηθισμένα κλισέ και το δράμα που συνήθως συνοδεύει ιστορίες που έχουν να κάνουν με ανθρώπους που ζουν με HIV. Ως και ο ίδιος οροθετικός χαίρομαι να βλέπω να γράφεται και να κυκλοφορεί ένα τέτοιο βιβλίο. Ξέρετε, δεν είναι συχνό να βλέπουμε στην λογοτεχνία, στο σινεμά, στην τηλεόραση, τέτοιους χαρακτήρες και συνήθως όταν το βλέπουμε, είναι γεμάτοι στερεότυπα και πλασμένοι έτσι ώστε να προσφέρουν εύκολη συγκίνηση, να σε κάνουν να νιώθεις λύπηση ή φόβο.

Δεν λέω ότι οι ζωές μας, ότι η ζωή ενός οροθετικού, μιας οροθετικής, είναι εύκολη. Δεν είναι και ούτε είναι κακό να το πούμε. Αλλά δεν είναι και τόσο ποτισμένη με δράμα όσο συνήθως παρουσιάζεται. Με την πρόοδο της επιστήμης, μπορούμε να έχουμε καλό προσδόκιμο και ποιότητα ζωής. Μπορούμε να εργαζόμαστε, να ζούμε, να κάνουμε οικογένειες όπως όλες και όλοι. Το πρόβλημα είναι πως λόγω του στιγματισμού, της άγνοιας, της περιθωριοποίησης, συχνά μπορεί να έχουμε μια παραπάνω δυσκολία στο να αντιμετωπιζόμαστε ως ίσες και ίσοι και όχι ως κάτι λιγότερο, ως κάτι επικίνδυνο και κακό. Στο να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε όπως όλος ο κόσμος θέλει. Και εδώ, έχουμε μια ιστορία όπου δύο άνθρωποι, κόντρα σε όλα αυτά τα κατάφεραν, έμαθαν ή ήξεραν πάντα – δεν έχει και τόση σημασία – να αγαπούν.

Μακάρι, το βιβλίο αυτό να γίνει η αφορμή για κάποιες και κάποιους να δουν τα πράγματα λίγο διαφορετικά. Να καταλάβουν πως επικίνδυνη είναι η προκατάληψη, ο παράλογος φόβος και ποτέ η αγάπη. Και πιστεύω πως θα το καταφέρει. Και μακάρι, επίσης, να έχουμε περισσότερες τέτοιες απεικονίσεις. Να διαβάζουμε, να βλέπουμε, να ακούμε αλλά και να ζούμε περισσότερες τέτοιες ιστορίες. Να περιβαλλόμαστε από περισσότερους ανθρώπους που ξέρουν πραγματικά να αγαπούν."

Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

Παρουσίαση του "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στο βιβλιοπωλείο "Η Γωνιά του Βιβλίου"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 5:48 μ.μ. 3 σχόλια

Με μεγάλη μας χαρά θα σας περιμένουμε στο βιβλιοπωλείο "Η Γωνιά του Βιβλίου" στο Βύρωνα, την Πέμπτη, 18 Ιουνίου 2015 και ώρα 20.00μ.μ., για να γνωριστούμε και να κουβεντιάσουμε, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου μου βιβλίου, "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς". Όσοι έχετε χρόνο και διάθεση να μας επισκεφτείτε, θα μας τιμήσετε ιδιαίτερα.

Τα "Χανιώτικα Νέα" έγραψαν για την παρουσίαση του "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στα Χανιά

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 1:15 π.μ. 2 σχόλια

Όπως ήδη ξαναείπα, η εμπειρία μου στα Χανιά, προκειμένου να παρουσιάσουμε το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς", ήταν μοναδική και δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Κοντά μας βρέθηκαν υπέροχοι άνθρωποι, σε έναν εξίσου υπέροχο χώρο όπως είναι το βιβλιοπωλείο "Librairie" της Ελένης Κουτσουπάκη, που με έκανε να νιώσω σαν να βρισκόμουν σπίτι μου, αλλά και ένας λατρεμένος φίλος και απίθανος ομιλητής, ο συγγραφέας Πολυχρόνης Κουτσάκης. Όμως, εκτός αυτών, κοντά μας ήταν και τα "Χανιώτικα Νέα", τα οποία ευχαριστώ θερμά για ακόμα μία φορά, και που έγραψαν στο φύλλο του Σαββάτου, στις 13 Ιουνίου 2015, σχετικά με την εκδήλωσή μας:

Σάββατο 13 Ιουνίου 2015

Το video της πρώτης επίσημης παρουσίασης του "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 1:09 π.μ. 2 σχόλια

Ήταν μια υπέροχη, μαγική βραδιά... Και για όσους δεν μπορούσαν να είναι μαζί μας, ένα βίντεο που περιέχει μερικές από τις πιο σημαντικές στιγμές της βραδιάς της παρουσίασης του 3ου μου βιβλίου, "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς".
Ευχαριστώ το Μικροσινεμά για την τιμή που μας έκανε να είναι εκεί και να απαθανατίσει τόσο όμορφους ανθρώπους, και τόσο όμορφα λόγια, δημιουργώντας αυτό το εκπληκτικό αποτέλεσμα.
Για ακόμα μία φορά, ευχαριστώ τις Βασιλική Λεβεντάκη​, Αργυρώ Μουντάκη​ και Αμάντα Σοφιανοπούλου​ για την παρουσία τους δίπλα μου, αλλά και τον Ζακ Κωστόπουλο που αν και "απών" ήταν εκεί με τον δικό του μοναδικό τρόπο.
Ευχαριστώ θερμά όλους τους φίλους ομότεχνους που ήταν κοντά μου και να ξέρετε πως εκτιμώ την στήριξή σας απεριόριστα.
Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τους Κατερίνα Σωπύλη​, Στέλιο Στυλιανού​, Νατάσα Γκουτζικίδου, Δήμητρα Ιωάννου​ και Κάκια Ξύδη​ για τα τόσο ωραία πράγματα που είπαν για μένα -και αποτέλεσαν μια ευχάριστη και συγκινητική στιγμή ενώ παρακολουθούσα το video για πρώτη φορά.
Ευχαριστώ όλους εκείνους που βρέθηκαν κοντά μου για να με στηρίξουν και να με τιμήσουν με την παρουσία τους. Ο καθένας από εσάς και όλοι εσείς μαζί, είστε μοναδικοί, και έχετε μια θέση στην καρδιά μου. Αυτές οι μικρές στιγμές γίνονται μοναδικές και μεγάλες χάρη στη δική σας συμμετοχή, που φέτος ήταν μεγαλύτερη και πιο συγκινητική από κάθε άλλη φορά. Ευχαριστώ τους φίλους, τους αναγνώστες, τους διαχειριστές ομάδων, όλους εκείνους που προσέφεραν λίγη αγάπη, ένα χαμόγελο, ένα δάκρυ... Σας ευχαριστώ, μέσα από την καρδιά μου!
Τέλος, ευχαριστώ τον κύριο Βασίλη Χατζηιακώβου​ που ήταν μοναδικός, όπως πάντα, και το Polis Art Cafe​ που είναι πάντα ζεστό, φιλόξενο, και μας υποδέχεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Σας αγαπώ, όλους... απλά... 


Παρασκευή 12 Ιουνίου 2015

Στον απόηχο της παρουσίασης του "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στα Χανιά

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 7:00 μ.μ. 6 σχόλια

Αναμφίβολα, τα ταξίδια αστραπή είναι εξαιρετικά κουραστικά. Ο καθένας από εμάς, όταν ταξιδεύει, προτιμά να έχει την δυνατότητα να παραμείνει κάποιες ημέρες στον τελικό του προορισμό, όμως κάτι τέτοιο δεν είναι πάντα εφικτό. Η οικογένεια, η δουλειά, οι λοιπές υποχρεώσεις, απαιτούν μεγάλο μέρος του χρόνου μας, αλλά αυτό είναι κάτι που προσωπικά έχω πλέον αποδεχτεί, αφού είναι η δική μου καθημερινότητα, αυτή που έχω επιλέξει και το σημαντικότερο, αυτή που αγαπώ -παρά την τρέλα της.
Τέλος πάντων, για να επανέλθω στο θέμα μας, χθες βρέθηκα στα Χανιά, προκειμένου να παρουσιάσω το νέο μου βιβλίο, "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς". Τι να πω γι' αυτήν την πόλη... Μπορεί να είχα χρόνια να την επισκεφτώ, αλλά ήταν όπως την θυμόμουν, το ίδιο μυστηριώδης, γοητευτική και όμορφη, με τα δικά της φαντάσματα να ζουν στις σκιές και να σε μαγεύουν. Ένας τόπος γεμάτος ιστορία, όμορφες αναμνήσεις -για μένα-, μια πόλη ονειρική που δεν γίνεται να μην μπει στην καρδιά σου. Όπως καταλαβαίνετε, οι λέξεις είναι φτωχές και λίγες... Αν δεν έχεις δει τα Χανιά, αν δεν τα έχεις ζήσει, ποτέ δεν θα τα περιγράψεις όπως πραγματικά είναι, εκτός κι αν κατάγεσαι από εκεί και έχεις το απαραίτητο ταλέντο -όπως ο Πολυχρόνης καλή ώρα, στον οποίο θα αναφερθώ σε λίγο.
Χθες, λοιπόν, είχα μια πολύ έντονη και γεμάτη ημέρα που θα την θυμάμαι για πάντα. Μια μέρα που παρά τις όποιες αντίξοες συνθήκες, εξελίχτηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, χαρίζοντάς μου αναμνήσεις, χαμόγελα, γλυκές κουβέντες, αλλά και γνωριμίες με ανθρώπους που πολύ θα ήθελα να μπορέσω να συναντήσω και πάλι στο κοντινό μέλλον. Είπαμε, ο χρόνος δεν είναι ποτέ αρκετός όταν βρίσκεσαι συντροφιά με όμορφους ανθρώπους.
Όμως, θέλω να ευχαριστήσω κάποιους ανθρώπους ξεχωριστά...
Πρώτη απ' όλους, την Ελένη Κουτσουπάκη, ιδιοκτήτρια του βιβλιοπωλείου "Librairie". Την ευχαριστώ όχι μόνο για την πρόσκλησή της, αλλά για την υπέροχη φιλοξενία της. Πραγματικά, αισθάνθηκα σαν να ήμουν στο σπίτι μου και μπορεί εκείνη να μην το καταλαβαίνει, αλλά υπερέβαλλε εαυτόν προκειμένου να έχω την καλύτερη δυνατή διαμονή, σε όλα τα επίπεδα. Η Ελένη, αν και αγχώδης, είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος, που αγαπάει με πάθος αυτό που κάνει -και φαίνεται-, ενώ έχει ένα από τα ωραιότερα βιβλιοπωλεία στα Χανιά, ένας χώρος που αν μπεις μέσα, χάνεσαι στις μυρωδιές, στις εικόνες και στην φωτεινότητά του.
Και περνάμε στον φίλο και συγγραφέα Πολυχρόνη Κουτσάκη, που είναι ουσιαστικά η βασική αιτία που βρέθηκα στα Χανιά. Ευχαριστώ, λοιπόν, τον Πολυχρόνη, για την πρόταση-πρόσκλησή του, που παρουσίασε το βιβλίο μου με τρόπο μοναδικό και που συνέβαλλε στο να έχουμε μια εκπληκτική και πολύ ουσιαστική συζήτηση γύρω από αυτά και τα κοινωνικά ζητήματα που πραγματεύεται -και όχι μόνο-, που είναι εκεί και με στηρίζει με κάθε τρόπο. Επιπλέον, τον ευχαριστώ για την μοναδική του φιλοξενία που με σκλάβωσε -και με έχει υποχρεώσει για δύο ζωές-, που φρόντισε να περάσω πολύ όμορφα τις λιγοστές ελεύθερες ώρες μου, αλλά και που είναι τόσο διχασμένη προσωπικότητα. Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε παρέα διαφορετικά.
Ευχαριστώ την λατρεμένη Δέσποινα Γιαννακάκη, σύζυγο του αγαπημένου Πολυχρόνη, που πάντα με στηρίζει, έστω κι αν επί της ουσίας, χθες ήταν η πρώτη μας προσωπική γνωριμία. Η Δέσποινα είναι ένας από τους λόγους που χαίρομαι που υπάρχει το Facebook, γιατί μου επιτρέπει να έρχομαι σε επαφή με ορισμένους ανθρώπους που ξεχώρισαν στην καρδιά μου από την πρώτη στιγμή. Την ευχαριστώ που πάντα με παρακολουθεί και με στηρίζει, που γελάει με τα κυνικά αστεία μου, και που με το ζεστό της χαμόγελο και την τεράστια αγκαλιά της με έκανε να νιώσω πως δεν είναι απλά μια φιλοξενούμενη, αλλά μέρος της οικογένειάς της.
Την κυρία Νανώ Κουτσάκη... Τι να πω για τη μαμά του Πολυχρόνη; Η κυρία Νανώ είναι από τους πιο γλυκούς και δοτικούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει στη ζωή μου. Από την πρώτη μας επαφή, με στηρίζει με κάθε τρόπο που μπορεί και αυτό όχι απλά το εκτιμώ, αλλά με συγκινεί βαθύτατα κάθε φορά. Την ευχαριστώ που πάντα είναι παρούσα σε ό,τι κι αν κάνω, που μου δείχνει τόση αγάπη -που δεν ξέρω καν αν την αξίζω-, και που μεγάλωσε ένα τόσο υπέροχο παιδί. Πρέπει να είναι περήφανη, όπως κι εμείς που τον έχουμε στη ζωή μας.
Ευχαριστώ την πολυαγαπημένη μου φίλη Νίκη Παξιμαδά, που ταλαιπωρήθηκε τόσο πολύ προκειμένου να βρεθεί δίπλα μου και να με στηρίξει, κάνοντας ολόκληρο ταξίδι από το Ηράκλειο μέχρι τα Χανιά. Μπορεί χθες να συναντηθήκαμε πρώτη φορά από κοντά, όμως η Νίκη είναι ένας άνθρωπος που εκτιμώ και αγαπώ, έστω και αν δεν είμαι σίγουρη κατά πόσο της το δείχνω. Θέλω να ξέρω πως είναι μέσα στην καρδιά μου, πως εκτιμάω όσο κάνει για μένα -ξέρει αυτή-, και πως παρά που χθες ήταν η πρώτη μας συνάντηση, εμείς, στην πραγματικότητα, γνωριζόμαστε χρόνια.
Τα "Χανιώτικα Νέα" πρόβαλαν την παρουσίασή μας με κάθε δυνατό τρόπο και τους χρωστάω δεκάδες ευχαριστώ, αφού και χθες το βράδυ ήταν εκεί για να στηρίξουν την προσπάθειά μας αυτή για ακόμα μία φορά. Το εκτιμώ απεριόριστα και δεν ξεχνώ...
Τέλος, με την ελπίδα πως δεν ξέχασα κάποιον, ευχαριστώ θερμά τη Δέσποινα, υπάλληλο του βιβλιοπωλείου "Librairie", που όχι απλά έχει πάθος με τη δουλειά της, αλλά και με το να κάνει τον καθέναν από εμάς να νιώσει μοναδικός, αλλά και όλο το προσωπικό που ήταν στις επάλξεις για να μας ευχαριστήσουν όλους, μα και όλους εκείνους που βρέθηκαν κοντά μας και με τον δικό του τρόπο ο καθένας, συνέβαλλε ώστε η παρουσίαση αυτή να ολοκληρωτικά και απόλυτα διαλογική, φιλική, παρεΐστικη, ενθουσιώδης, αλλά και ουσιαστική.
Σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς, για ακόμα μία φορά, έστω κι αν αυτή η λέξη από μόνη της δεν είναι αρκετή.

Τρίτη 9 Ιουνίου 2015

Τα "Χανιώτικα Νέα" σας καλούν στην παρουσίαση του "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 9:45 μ.μ. 2 σχόλια

Ευχαριστώ θερμά τα "Χανιώτικα Νέα" που φιλοξενούν ανάμεσα στις υπόλοιπες πολιτιστικές εκδηλώσεις και την παρουσίαση του "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" η οποία, πρώτα ο Θεός και να 'μαστε καλά, θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη, 11/06/2015 και ώρα 20.00μ.μ. στο βιβλιοπωλείο "Librairie", Ανδρέα Παπανδρέου 75, το οποίο και ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση και την φιλοξενία.

Όπως ευχαριστώ, επίσης, και τον φίλο και συγγραφέα Πολυχρόνη Κουτσάκη που θα μου κάνει την τιμή να βρίσκεται κοντά μου, να μιλήσει για το βιβλίο μου και να έχουμε μια όμορφη συζήτηση.

Όσοι, λοιπόν, μένετε στα Χανιά -ή και στην Κρήτη γενικά, και σας εξυπηρετούν οι αποστάσεις- θα είναι χαρά και τιμή μας να βρεθείτε κοντά μας και να γνωριστούμε! 

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2015

Παρουσίαση του "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στα Χανιά

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:54 μ.μ. 2 σχόλια

Μετά την Αθήνα, σειρά έχει η υπέροχη Κρήτη και τα ονειρεμένα Χανιά, που έχω χρόνια να επισκεφτώ και που λαχταρώ να βρεθώ και πάλι στα χώματά τους.

Tην Πέμπτη, 11 Ιουνίου 2015 και ώρα 20.00μ.μ., λοιπόν, η Γιώτα Παπαδημακοπούλου θα βρεθώ για μια μοναδική παρουσίαση του νέου μου βιβλίου με τίτλο, "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς", στο βιβλιοπωλείο Librairie (Ανδρέα Παπανδρέου 75).

Μαζί μου, ο αγαπημένος συγγραφέας Πολυχρόνης Κουτσάκης, που θα μιλήσει για το βιβλίο μου και θα έχουμε μια όμορφη συζήτηση.

Η παρουσία σας θα μας τιμήσει ιδιαίτερα!

Παρασκευή 5 Ιουνίου 2015

Παραλάβαμε τα πρώτα αντίτυπα του "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:45 μ.μ. 1 σχόλια

Κάτι τέτοιες στιγμές, είναι μαγικές... Και θέλω, για πολλοστή φορά, να ευχαριστήσω τον Σάββα Προβατίδη, όχι μόνο επειδή μου έδωσε κάποτε μια ευκαιρία, αλλά επειδή συνεχίζει να στηρίζει αυτό που θέλω να κάνω χωρίς να λογοκρίνει. Ευχαριστώ την Ελίνα Μιαούλη γιατί είναι η καλύτερη επιμελήτρια που θα μπορούσα να έχω και τα μηνύματά της πάντα με κάνουν να κλαίω, αλλά και την Θάλεια Κεφαλίδου που μου έφτιαξε το καλύτερό μου εξώφυλλο! Ελπίζω και εύχομαι, ο Στέφανος και η Ιόλη μου να καταφέρουν να αγγίξουν τις καρδιές σας...

 

Giota's Diaries Copyright © 2009 Paper Girl is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal