Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

Μια γενέθλια, αισιόδοξη ανασκόπηση

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 9:56 μ.μ. 4 σχόλια

Τα γενέθλιά μου τυγχάνει να είναι την προτελευταία μέρα του χρόνου. Ως εκ τούτου, είναι διπλά καλή ευκαιρία για έναν ετήσιο απολογισμό, τόσο της χρονιάς που φορτώνομαι στο σβέρκο μου, όσο και της χρονιάς που έφυγε. Και, συνήθως, τόσο εγώ όσο και ο καθένας από εμάς, όταν κάνουμε την ανασκόπηση αυτή, βρίσκουμε ένα σωρό πράγματα που μας στεναχώρησαν, μας άγχωσαν, μας θύμωσαν, μας έκαναν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να αισθανθούμε άσχημα και να στερηθούμε στιγμές που θα μπορούσαμε να είχαμε απολαύσει αν είχαμε αντιδράσει ή λειτουργήσει διαφορετικά.
Προσωπικά, ειδικά φέτος, δεν έχω καμία πρόθεση ή διάθεση να γκρινιάξω. Ναι, το 2015 ήταν μια δύσκολη χρονιά, με τα πάνω της και τα κάτω της, με τα στραβά και τα αναπάντεχά της, όμως αν κληθώ να τα βάλω όλα στο ζύγι, με έναν μαγικό τρόπο διαπιστώνω πως τα καλά ήταν περισσότερα και πως, τελικά, ήταν μια πολύ καλή χρονιά και είμαι ευγνώμων γι' αυτό. Είμαι ευγνώμων γιατί έζησα ορισμένες μοναδικές στιγμές που θα μείνουν ανεξίτηλες στη μνήμη μου. Είμαι ευγνώμων γιατί είχα δίπλα μου ανθρώπους που με αγαπάνε πραγματικά. Είμαι ευγνώμων γιατί αφιέρωσα χρόνο σε πράγματα που πραγματικά αγαπώ, μου αρέσουν, που με ώθησαν να προσφέρω με τον τρόπο μου.
Αυτή η χρονιά νιώθω πως με έκανε καλύτερο άνθρωπο και αυτό είναι πολύ, πολύ σπουδαίο. Με έβαλε στη διαδικασία να σκεφτώ, να αναλογιστώ, να προβληματιστώ και τελικά να καταλήξω στο τι είναι πραγματικά και ουσιαστικά σημαντικό για μένα. Είμαι της θεωρίας πως όταν μια εποχή φτάνει στο τέλος της, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να κλείνουμε τα μάτια μας, να παίρνουμε μια βαθιά ανάσα και να αφήνουμε τις στιγμές να περνάνε σαν ταινία μπροστά από τα κλειστά μας βλέφαρα. Αυτή είναι η ταινία όχι της ζωής μας, αλλά μιας περιόδου αυτής, που με κάποιον τρόπο ιδιαίτερο θα καθορίσει το σύνολο της πορείας μας όταν έρθει αυτή η ώρα. Αν όταν ανοίξουμε τα μάτια μας δεν χαμογελάσουμε, έχουμε μπροστά μας έναν νέο, ολόκληρο χρόνο να διορθώσουμε όσα μας δυσσαρεστούν. Αν πάλι χαμογελάσουμε, θα ξέρουμε πως κάτι κάναμε σωστά. Και ξέρετε κάτι... ανοίγοντας τα δικά μου μάτια, χαμογέλασα πλατιά... Κι ακόμα χαμογελάω...
Και, ναι, το νιώθω... το 2016 -κι ας είναι δίσεκτο και κακότυχο όπως λένε ορισμένοι- θα είναι ακόμα καλύτερο, ακόμα πιο ξεχωριστό. Άλλωστε, στη μέχρι τώρα πορεία της ζωής μου, οι δίσεκτες χρονιές ήταν οι καλύτερες και οι πιο καθοριστικές για μένα. Πήρα τις σπουδαιότερες αποφάσεις, έζησα τα πιο έντονα συναισθήματα, και άλλαξα με τρόπους που δεν περιγράφονται με λόγια. Γι' αυτό, λοιπόν, ανυπομονώ... Και, ναι, είμαι χαρούμενη, είμαι πλήρης, είμαι ευτυχισμένη, με τον δικό μου, μοναδικό, ξεχωριστό τρόπο, που δεν είναι πάντα ανάγκη να καταλαβαίνουν οι άλλοι...

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

Το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στις προτάσεις τις εφημερίδας "Χρόνος" Κομοτηνής

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 6:29 μ.μ. 2 σχόλια
Η εφημερίδα της Κομοτηνής "Χρόνος", στο χριστουγεννιάτικο φύλλο της, πρότεινε το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς". Ευχαριστώ θερμά για την τιμή, αλλά και για το υπέροχο δώρο που μου έκανε αυτές τις γιορτινές μέρες.

Επισκεφτείτε την επίσημη ιστοσελίδα της εφημερίδας ακολουθώντας τον σύνδεσμο:

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

Το Bookia και ο συγγραφέας Τάσος Αγγελίδης-Γκέντζος προτείνουν το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 6:05 μ.μ. 2 σχόλια
Το Bookia και ο συγγραφέας Τάσος Αγγελίδης-Γκέντζος προτείνουν το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς". Ευχαριστώ θερμά το Bookia για την φιλοξενία, αλλά ακόμα περισσότερο τον κύριο Γκέντζο, γιατί το να ξεχωρίσει το βιβλίο μου ένας άνθρωπος με τη δική του πένα, είναι μεγάλη τιμή για μένα. Αν επιθυμείτε να διαβάσετε το σχετικό άρθρο, δεν έχετε παρά να ακολουθήσετε τον σύνδεσμο:


Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2015

Υπογραφές βιβλίων "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στη "Γωνιά του Βιβλίου" στην Πάτρα

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:29 μ.μ. 2 σχόλια

Αυτό το Σάββατο, 19 Δεκεμβρίου 2015, από τις 12.00μ.μ. έως τις 14.00μ.μ., θα έχω την χαρά να βρίσκομαι στην Πάτρα, στο βιβλιοπωλείο "Γωνιά του Βιβλίου", όπου θα σας περιμένω για να γνωριστούμε από κοντά, να κουβεντιάσουμε και ό,τι άλλο προκύψει.

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

Αναδημοσίευση του κειμένου μου σχετικά με την 1η Δεκεμβρίου, με αφορμή το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στα Μ.Μ.Ε. της Πιερίας

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 6:17 μ.μ. 4 σχόλια

Η εφημερίδα "Ολύμπιο Βήμα", το blog "Λευτεριά" και το blog "Πιερική" αναδημοσίευσε το κείμενό μου σχετικά με την 1η Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα Κατά του AIDS, με αφορμή το βιβλίο μου "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς". Ευχαριστώ θερμά για την φιλοξενία, και αν επιθυμείτε να επισκεφτείτε τις επίσημες ιστοσελίδες τους, δεν έχετε παρά να ακολουθήσετε τους συνδέσμους:


Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

Σκέψεις για την παρουσίαση του "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" σε Θεσσαλονίκη και Κατερίνη

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 6:18 μ.μ. 11 σχόλια

Κάθε ταξίδι είναι μοναδικό... Κάθε παρουσίαση του βιβλίου μου, είναι εξίσου μοναδική...
Το τριήμερο όμως αυτό, ήταν λίγο πιο ξεχωριστό από κάποια άλλα...

Ταξίδεψα από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη και στην Κατερίνη, όπου έζησα δύο μοναδικές βραδιές, πλημμυρισμένες από αγάπη, χαμόγελα και θετική ενέργεια, περιτριγυρισμένη από ανθρώπους που αγαπώ και που εκτιμώ. Ανθρώπους που τον δικό τους, μοναδικό τρόπο, κάνουν τις μικρές αυτές στιγμές, να φαντάζουν μεγάλες και ανεκτίμητες.

Ευχαριστώ το Βιβλιοπωλείο Πρωτοπορία, Θεσσαλονίκης, αλλά και το Βιβλιοπωλείο ΜΑΤΙ -του εκδοτικού μου- για την υπέροχη και ζεστή φιλοξενία τους.
Ευχαριστώ τους Τάσο Αγγελίδη Γκέντζο, Αλέξανδρο Τανασκίδη και Μαίρη Ζαπουνίδου, που με τόσο όμορφα και συγκινητικά λόγια περιέγραψαν την ουσία που καλείται να εντοπίσει ο κάθε αναγνώστης, διαβάζοντας το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς".
Ευχαριστώ τον εκδότη μου, Σάββα Προβατίδη, που οργάνωσε και συντόνισε τόσο άψογα τις δύο αυτές εκδηλώσεις, αλλά κυρίως τον ευχαριστώ που τρία χρόνια πριν πίστεψε στο έργο μου, και συνεχίζει να το κάνει ακόμα.
Ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου την "Θετική Φωνή" για την στήριξη και την συμμετοχή της στην εκδήλωση της Θεσσαλονίκης, πράξη όχι μόνο ανεκτίμητη, αλλά που θεωρώ πως προσδίδει άλλη βαρύτητα στο εγχείρημά μου να μιλήσω για κάτι που δεν τολμάμε συχνά να το κάνουμε... Και, ναι, κάτι τέτοιες στιγμές είναι που νιώθω πως κάτι έχω κάνει σωστά...
Ευχαριστώ τις φίλες μου Αργυρώ Χαρίτου, Μήσιου Γιώτα και Χάιδω Μαυρογιώργου που ταξίδεψαν από άλλους Νομούς προκειμένου να βρεθούν κοντά μου... Σας αγαπώ... απλά...
Ευχαριστώ την πάντα σε ετοιμότητα, Ειρήνη Πάππου, που όχι μόνο με ανέχεται, αλλά που κάνει τις μικρές μας στιγμές να αξίζουν όσο δεν αξίζουν άλλες μεγαλύτερες... Με κάπα ή χωρίς... Με μύγδαλα ή και χωρίς αυτά...
Ευχαριστώ τα κορίτσια της ομάδας ΜΕ αρέσει το βιβλίο ΑΦΟΥ!!!, που βρέθηκαν κοντά μας κάνοντας τη βραδιά αυτή ακόμα πιο ιδιαίτερη. Λένα Παπανικολάου, Άννα Πατ'έρα, Αγάπη Γεωργιάδου, Αγγελική Σιούτα, είστε υπέροχες...
Ξεχωριστά ευχαριστώ στη Λία Παναγιωτίδου... ξέρει εκείνη γιατί...
Ευχαριστώ τον άντρα μου, Σάκη Μουτσίδη, και τον γιο μου, που μετέτρεψαν το ταξίδι αυτό από επαγγελματικό, σε μια υπέροχη οικογενειακή εκδρομή, που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό και στην καρδιά μου. Σας αγαπώ... πάντα...
Ευχαριστώ την Ελένη Προβατίδου για όλη την σκληρή δουλειά της... Όπως πάντα, ήταν άψογη σε όλα της και έκανε την βραδιά της Κατερίνης ακόμα πιο τέλεια.
Ευχαριστώ την Εμμανουέλα Μαργιούλα που διάβασε με τόσο μοναδικό τρόπο τα αποσπάσματα του βιβλίου μου στην παρουσίαση της Κατερίνης, ζωντανεύοντας αγαπημένα μου κομμάτια με τρόπο ανεπανάληπτο. Όπως ευχαριστώ και τον υπέροχο γιο της που μου ανέβασε το ηθικό με τον δικό του τρόπο.
Ευχαριστώ τους Βάγια, Χρυσούλα, Κώστα Χατζηκώστα και Όλγα Σουπίου-Σαχινίδου, που παρά το πιεσμένο τους πρόγραμμα κατάφεραν να βρεθούν κοντά μας στη Θεσσαλονίκη ώστε να γνωριστούμε επιτέλους και από κοντά.
Ευχαριστώ όλους εκείνους που μας στήριξαν και ήταν δίπλα μας, με όποιον τρόπο μπορούσε ο καθένας, και εύχομαι να μην έχω ξεχάσει κάποιον που θα έπρεπε να αναφέρω ξεχωριστά. Αν το έχω κάνει, συγνώμη, δεν έγινε επίτηδες, αλλά είναι τόσα πολλά αυτά που νιώθω και σκέφτομαι αυτή τη στιγμή, που δύσκολα μπορώ να συγκροτήσω τις σκέψεις μου...
Είστε όλοι μοναδικοί... και σας ευχαριστώ... και σας αγαπώ... γιατί με τον έναν ή τον άλλον τρόπο αποδείξατε πως δεν υπάρχουν όρια σε αυτά που μπορούμε να κάνουμε... Όχι όταν ξέρεις ν' αγαπάς...
 

Giota's Diaries Copyright © 2009 Paper Girl is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal