Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016

Τα έντυπα της Πιερίας έγραψαν για την παρουσίαση του "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στην Κατερίνη

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 8:47 μ.μ. 2 σχόλια

Μπορεί να έχει περάσει περισσότερο από ένας μήνας, αλλά φαντάζει σαν να ήταν χθες που επισκέφτηκα για μια ακόμη φορά την πανέμορφη πόλη της Κατερίνης, ο κόσμος της οποίας με αγκάλιασε και πάλι με πολλή αγάπη, κάτι που δεν ξεπληρώνεται με λόγια. Και όπως πάντα, τα έντυπα του Νομού Πιερίας ήταν κοντά μας, το καθένα με το δικό του τρόπο. Ευχαριστώ θερμά, λοιπόν, την εφημερίδα "Ολύμπιο Βήμα", την ηλεκτρονική εφημερίδα News.Makedonias, αλλά και το blog "Πιερική", που δημοσίευσαν δυο λόγια, στον απόηχο της πολύ όμορφης και ζεστής εκδήλωσής μας. Για να διαβάσετε περισσότερα, δεν έχετε παρά να επισκεφτείτε τους παρακάτω συνδέσμους:



Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016

Βιβλιοπαρουσίαση του "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στο Agrinio Report και στο Agrinio-life

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 8:32 μ.μ. 4 σχόλια

Βιβλιοπαρουσίαση του "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στο Agrinio Report και στο Agrinio-life, τα οποία ευχαριστώ θερμά για την προβολή του βιβλίου μου. Αν θέλετε να επισκεφτείτε τις σελίδες των προαναφερόμενων ηλεκτρονικών περιοδικών του Αγρινίου, δεν έχετε παρά να ακολουθήσετε τους παρακάτω συνδέσμους:


Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2016

Η Αργυρώ Χαριτού για το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 8:38 μ.μ. 2 σχόλια
Η Αργυρώ Χαριτού διάβασε το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" και έγραψε στο Goodreads:


"Όταν ξεκίνησα να διαβάζω την ιστορία της Ιόλης και του Στέφανου, ήμουν προετοιμασμένη για τις συναισθηματικά φορτισμένες σελίδες. Όταν όμως άρχισα να τις διαβάζω και να τις ζω, ξεκίνησε ένα είδος εσωτερικής πάλης και ανακάλυψης, του εαυτού μου. Πολλές φορές τον έβαλα στη θέση της Ιόλης. Πολλές φορές όμως, και στου Στέφανου.
Ξυπνάς μια μέρα και σου λένε ότι η ζωή σου αλλάζει. Δεν είναι το ίδιο με τον καρκίνο ή όποια άλλη αρρώστια που γκρεμίζεται η ζωή σου. Στο AIDS στιγματίζεσαι. Μόλις το γνωστοποιήσει ο φορέας, όλοι εξαφανίζονται από κοντά του. είναι χειρότερο από το να πεις ότι έχεις χολέρα. Στις άλλες αρρώστιες η οικογένεια, φίλοι, τις περισσότερες φορές ενώνονται. Έρχονται κοντά. Όχι στο AIDS.
Στην περίπτωση του Στέφανου υπάρχει μόνο η εγκατάλειψη. Ξάπλωσα βράδια λέγοντας ότι είμαι άρρωστη σαν το Στέφανο. Τι θα έκανα; Πώς θα χειριζόμουν τη ζωή μου; Τι θα μπορούσα να προσφέρω στους άλλους; Πραγματικά δεν ξέρω αν θα έκανα κάτι από όλα όσα έκανε ο Στέφανος. Αν κοιτάξουμε καλύτερα το βιβλίο θα δούμε ότι δεν ήταν μόνο η Ιόλη που πρόσφερε. Αλλά και εκείνος.
Αποτράβηξε τους φόβους του, για να μπορεί να ανασάνει εκείνη. Ξέρω θα μου πείτε οι περισσότεροι: "εκείνος είχε την αρρώστια". Ακριβώς για αυτό κρατούσε αποστάσεις. Για αυτό και ήθελε να την αφήσει ελεύθερη. Πίστεψε όμως στην αγάπη της. Γέμισε ελπίδα εξαιτίας της. Δέχτηκε το παιδί γιατί είδε ότι εκείνη το είχε ανάγκη. Ακόμα και αν έφερνε στον κόσμο ένα παιδί από άλλο άντρα θα το δεχόταν. Αν και άρρωστος μια φορά δεν χρησιμοποίησε την ασθένεια του για να φανεί αδύναμος. Προς όφελος του. Ήθελε να ήταν δυνατός για εκείνη.
Σε αυτή τη σχέση δε βρίσκω ηρωίδα μόνο την Ιόλη που έμεινε με έναν άντρα, που δεν μπορεί να τον αγγίζει, να τον νιώθει, να τον αισθάνεται, να φέρει στον κόσμο το δικό του παιδί.
Σε αυτή τη σχέση βλέπω, δυο μισά κομμάτια, στην απεραντοσύνη του σύμπαντος που βρέθηκαν μαζί, όχι, για να αποδείξουν ότι είναι ανιδιοτελής και μπορούν να τα καταφέρουν. Αλλά ότι η αγάπη μπορεί να γιατρέψει πληγές. Να διώξει τις δεισιδαιμονίες από τις σκέψεις τους. Να δώσει ελπίδα στον κόσμο.
Δεν ξέρω αν είχα τη δύναμη να πράξω όπως η Ιόλη.
Η Γιώτα μας θέτει δύσκολες ερωτήσεις για ένα θέμα που είναι ταμπού. Είτε η αρρώστια, είτε η υιοθεσία. Μας προκαλεί και ας μην θέλουμε να βιώσουμε τη σχέση τους, τις επιθυμίες τους, την ύπαρξη τους.
Είναι ένα βιβλίο που μαγεύεσαι από την αγάπη τους. Παίρνεις δύναμη από την πίστη τους. Βλέπεις το μέλλον σου.
Ήταν ένα δύσκολο στοίχημα, όμως πιστεύω ότι το κέρδισε..
Συγχαρητήρια Γιώτα μου για το όμορφο και σκληρό βιβλίο σου." 

Λοιπόν... το να πω ευχαριστώ σε σένα, Αργυρώ μου, ίσως και να είναι αφελές. Άλλωστε, μας συνδέει μια φιλία που νομίζω πως αυτά τα έχει ξεπεράσει. Ωστόσο, εγώ θα το κάνω, όχι μόνο γιατί αγκάλιασες αυτό το βιβλίο με αγάπη και τρυφερότητα από την πρώτη στιγμή που το πήρες χειρόγραφο στα χέρια σου, αλλά επειδή είσαι μαζί μου από πριν καν ξεκινήσει το συγγραφικό μου ταξίδι. Κι εσύ είσαι και πάντα θα είσαι, ένας από τους λόγους που ξεκίνησε. Ένας από τους ανθρώπους που με παρότρυναν και με στήριζαν σε κάθε μου βήμα. Γι' αυτό, λοιπόν, σ' ευχαριστώ... και σ' αγαπώ...

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016

Ακούστε την συνέντευξή μου στην Ιουλία Ιωάννου και την εκπομπή "Ξεφυλλίζοντας στον αέρα"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 4:03 μ.μ. 4 σχόλια

Την Πέμπτη 07 Ιανουαρίου 2016, βρέθηκα στον αέρα της ραδιοφωνικής εκπομπής "Ξεφυλλίζοντας στον αέρα", με οικοδέσποινα την Ιουλία Ιωάννου, την οποία ευχαριστώ θερμά για την πρόσκλησή της, αλλά και για την πολύ όμορφη συνέντευξη. Όσοι δεν μπορέσατε να μας ακούσετε, μπορείτε να το κάνετε παρακολουθώντας το παρακάτω βίντεο.


Παράλληλα, ευχαριστώ θερμά και το Bookia που πάντα βρίσκεται κοντά μας, αλλά και που φιλοξένησε την συνέντευξή μου στο site του:

Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2016

Συνέντευξη στην εκπομπή "Ξεφυλλίζοντας στον... αέρα" και στην Ιουλία Ιωάννου

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 11:02 μ.μ. 4 σχόλια

Αυτή την Πέμπτη, 07 Ιανουαρίου 2016, θα βρίσκομαι καλεσμένη στην εκπομπή "Ξεφυλλίζοντας στον... αέρα", στον Δυτικά FM 92.8, dytikafm.gr. Συντονιστείτε από τις 11.00π.μ. μέχρι και τις 12.00μ.μ., και μπείτε στην παρέα μας. Σας περιμένουμε...

Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2016

Βιβλιοκριτική για το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" από την Ιουλία Ιωάννου στο Agrinio-life

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 10:52 μ.μ. 2 σχόλια

Βιβλιοκριτική για το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" στο ηλεκτρονικό περιοδικό Agrinio-life από την Ιουλία Ιωάννου, την οποία ευχαριστώ θερμά για την φιλοξενία στη στήλη της.

“Όταν ξέρεις ν’ αγαπάς, δεν υπάρχουν όρια σε αυτά που μπορείς να κάνεις…”
“Μετανιώνω μόνο για όσα δεν κάνω. Εκτός αυτού, τι θα ήταν η ζωή μας χωρίς ρίσκο;”

Πόσοι από εμάς ξέρουμε πραγματικά να αγαπάμε χωρίς όρια;
Πόσοι από εμάς τολμάμε να διεκδικήσουμε αυτό που μας λέει η καρδιά μας, αψηφώντας όλους τους πιθανούς κινδύνους, διαλέγοντας το δύσκολο μονοπάτι;
Δυστυχώς, πολύ λίγοι…
Η Ιόλη γεννήθηκε και μεγάλωσε μέσα στην άνεση και την πολυτέλεια, τον πλούτο και τη δόξα που επιφέρει η ψευδαίσθηση ότι είσαι κάποιος επειδή η κοινωνία αποδέχεται τους καταξιωμένους και κοινωνικά επιφανείς ανθρώπους.
Η ίδια όμως ποτέ δεν αλλοιώθηκε από ό,τι την περιέβαλε, από τα δήθεν κλισέ της καλής κοινωνίας και του ονόματος που ανοίγει πόρτες στο διάβα σου.
Διεκδικούσε με πάθος ό,τι πίστευε, ό,τι αγαπούσε, ήταν ένα κορίτσι της ηλικίας της και ζούσε με όνειρα για ένα μέλλον που θα είχε τη δική της σφραγίδα και θα περιελάμβανε μόνο όσα εκείνη θεωρούσε πως έχουν αξία.
Δεν αναλώθηκε σε όσα το χρήμα και η κληρονομιά του ονόματος που κουβαλούσε μπορούσε να της χαρίσει χωρίς καν να παλέψει, χωρίς να κουραστεί.
Ήθελε να γευτεί τη ζωή που εκείνη θα δημιουργούσε, που θα είχε απλότητα, ανθρώπους δίπλα της που θα τη δεχόταν όπως ήταν, με τα διαφορετικά πιστεύω της και κυρίως, με οδηγό την αγάπη!
Όταν γνώρισε το Στέφανο ένιωσε ότι αυτός ο άντρας ήταν ό,τι ακριβώς αναζητούσε βαθιά μέσα της, ότι εκείνος άξιζε να μοιραστεί μαζί του τα όνειρά της.
Όμως, τι μπορεί να κρύβει το μελαγχολικό βλέμμα, η αόρατη προστασία του τείχους που εκείνος είχε υψώσει γύρω του και δεν επέτρεπε σε κανέναν να τον πλησιάσει;
Πάλεψε με όλες της τις δυνάμεις να τον διεκδικήσει, να του δώσει να καταλάβει ότι ήθελε να γίνει κομμάτι της ζωής του, χωρίς να ενδιαφέρεται για τη γνώμη των άλλων, χωρίς να νοιάζεται αν ο κίνδυνος που μπορεί να εξέθετε τον εαυτό της ήταν μεγάλος.
Όταν δεν γνωρίζεις τι μπορεί να σημαίνει μια κατάσταση που σε φοβίζει, όταν η προκατάληψη και η μη αποδοχή του κόσμου σε κάτι που μόνο και με την αναφορά του όρου που την περικλείει απομακρύνει τους πάντες γύρω σου, τότε τι κάνεις;
Εκείνη δεν ακολούθησε όμως την αντίδραση που όλοι οι άλλοι ακολουθούσαν, εκείνη πίστεψε από την πρώτη στιγμή ότι άξιζε να παλέψει και να κερδίσει αυτό που η καρδιά της πρόσταζε, εκείνη ήξερε να αγαπάει χωρίς όρια.
Η απόφασή της να στηρίξει το Στέφανο, να επιλέξει να είναι μαζί του με όλα τα προβλήματα που μπορεί να περιελάμβανε η απόφαση αυτή, είχε ως αποτέλεσμα να χάσει ό,τι μέχρι τότε είχε κοντά της. Τους φίλους της, τους γονείς της, όλο τον έως τότε περίγυρό της.
Η αγάπη όταν είναι βαθιά, αληθινή, όταν ξέρει να δίνει χωρίς να ζητάει ανταπόδοση, όταν διακινδυνεύει αλλά παρ’ όλα αυτά τολμάει, όταν ξέρει να θυσιάζει αλλά και να θυσιάζεται… μόνο τότε είναι ΑΓΑΠΗ!
Οι δοκιμασίες που πέρασαν πολλές, όμως η αγάπη τους ήταν πάνω από όλα, ήταν αμοιβαία, δυνάμωνε κάθε μέρα όλο και περισσότερο. Ακόμη κι όταν έφτασε η στιγμή που ποτέ δεν πίστευε ότι θα κλονίσει την πίστη της σε όσα με πάθος διεκδίκησε, η στιγμή που ξύπνησε μέσα της το μητρικό ένστικτο ενώ γνώριζε πως κάτι τέτοιο δεν θα είχε τη δυνατότητα ποτέ να το ζήσει, αψήφησε για άλλη μια φορά τα πάντα. Πάλεψε πέρα από τη λογική, πέρα από τους νόμους, πέρα από τα πρέπει της κοινωνίας.
Η αναφορά στο Γολγοθά που περνάει στη χώρα μας ένα ζευγάρι προκειμένου να υιοθετήσει ένα παιδί, την ανάλγητη συμπεριφορά ενός κράτους χωρίς κανένα συναίσθημα, με μόνο κριτήριο κάποιους νόμους που δεν έχουν λογική, άρα δεν μπορεί να καταλάβει την ανάγκη των ανθρώπων που μπορούν να μοιράσουν απλόχερα την αγάπη τους, όσων ξέρουν πραγματικά να αγαπούν, συγκλονίζει!
Όμως η Ιόλη και ο Στέφανος ήταν το φωτεινό παράδειγμα πως η αγάπη δεν είναι εγωισμός, πως ακόμη και μέσα από τα λάθη οδηγείσαι τελικά στην αναζήτηση της μόνης αλήθειας, πως όταν ξέρεις να αγαπάς ρισκάρεις, τολμάς, διεκδικείς και στο τέλος ανταμείβεσαι. Γιατί η μόνη αλήθεια είναι να ξέρεις να μοιράζεσαι, να ξέρεις να αψηφάς τα ψεύτικα, να αναζητάς όσα η καρδιά σου σε οδηγεί να αναζητήσεις…
Γιατί «Αγάπη σημαίνει να αφήνεσαι στον άλλον χωρίς εγγυήσεις, και να δίνεις στον άλλον την ελπίδα ότι θα δώσεις σε αυτόν που αγαπάς την αγάπη. Η αγάπη είναι μία πράξη πίστης, και όποιος δεν μπορεί να πιστέψει, δεν μπορεί και να αγαπήσει.»
-Erich Fromm

Αν επιθυμείτε να επισκεφτείτε την επίσημη ιστοσελίδα του περιοδικού, δεν έχετε παρά ν' ακολουθήσετε τον σύνδεσμο:
 

Giota's Diaries Copyright © 2009 Paper Girl is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal