Πέμπτη 19 Απριλίου 2018

Το "Μέχρι το τέλος του χρόνου" υποψήφιο στα Βραβεία Public του 2018

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 4:02 μ.μ. 1 σχόλια
Έχουν μείνει μόλις δύο μέρες για να κλείσουν οι "κάλπες", κι επειδή κάποιοι με μάλωσαν που δεν έκανα σχετική ανάρτηση, να 'μαι... Βραβεία Βιβλίου Public 2018, λοιπόν, κι εσείς καλείστε, για μια ακόμα χρονιά, να ψηφίσετε τα βιβλία που αγαπήσατε περισσότερο το 2017.
Το δικό μου "Μέχρι το τέλος του χρόνου" είναι υποψήφιο στην κατηγορία Ελληνικού μυθιστορήματος και στην κατηγορία Ηρωίδα έμπνευση. 
Αν, λοιπόν, διαβάσατε την ιστορία της Κρυσταλλίας και του Κωνσταντίνου, την ιστορία της καρδιάς μου, αν την αγαπήσατε και μαζί με αυτήν αγαπήσατε και αυτούς τους δύο ιδιαίτερους χαρακτήρες... δεν θα ζητήσω την ψήφο σας, αλλά θα σας πω ένα τεράστιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!! Ευχαριστώ που επιλέξατε για μία ακόμα φορά να διαβάσετε τη δουλειά μου, να ταξιδέψετε με τις αφηγήσεις μου, ν' αφήσετε λίγο χώρο στην καρδιά σας για τους ήρωες της δικής μου καρδιάς. Σας ευχαριστώ... για όλα!!!
Αν, ωστόσο, εσείς θέλετε να ψηφίσετε, δεν έχετε παρά να μπείτε στο παρακάτω links, πατώντας Καταχώρηση και Ολοκλήρωση, αφού δώσετε τις ψήφους σας και το mail σας (στο οποίο θα σας έρθει μήνυμα επιβεβαίωσης) ή συνδεθείτε μέσω του λογαριασμού σας στο Facebook.

Τετάρτη 28 Μαρτίου 2018

Βιβλιοκριτική του "Μέχρι το τέλος του χρόνου" στο "Cretablog" από την Βασιλική Μολφέση

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 6:55 μ.μ. 0 σχόλια

Υπάρχουν κάποιες κριτικές για το βιβλίο σου που σε συγκινούν και κάνουν την καρδιά σου να πεταρίζει διαβάζοντάς τες. Μια τέτοια κριτική είναι και της Βασιλικής Μολφέση, την οποία ευχαριστώ θερμά για το χρόνο της και, κυρίως, για την αγάπη που έδειξε στο "Μέχρι το τέλος του χρόνου" που, κακά τα ψέματα, αποτελεί την προσωπική μου αδυναμία και αυτό δεν αλλάζει...

Μπορείτε να διαβάσετε την κριτική ακολουθώντας τον σύνδεσμο:

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2018

Παρουσίαση του "Μέχρι το τέλος του χρόνου" στο Public Χαλκίδας

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 4:43 μ.μ. 3 σχόλια

Την Παρασκευή, 30 Μαρτίου 2018, κλείνοντας τον κύκλο των εκδηλώσεών μας πριν το Πάσχα, θα βρεθώ στο Public Χαλκίδας, από τις 19.00μ.μ. μέχρι και τις 21.00μ.μ., για να μιλήσουμε για το "Μέχρι το τέλος του χρόνου" -και όχι μόνο. Θα είναι μεγάλη μου χαρά να έρθετε, να γνωριστούμε, και με όσους ήδη γνωριζόμαστε, ν' ανταμώσουμε μ' αγάπη και χαμόγελο.

Σάββατο 10 Μαρτίου 2018

Παρουσίαση του "Μέχρι το τέλος του χρόνου" στο Public Λαμίας

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 4:49 μ.μ. 2 σχόλια

Την Πέμπτη, 15 Μαρτίου 2018 και ώρα 19.00μ.μ., θα βρεθώ στο Public Λαμίας για να μιλήσουμε για το "Μέχρι το τέλος του χρόνου" -και όχι μόνο. Θα είναι μεγάλη μου χαρά να έρθετε, να γνωριστούμε, και με όσους ήδη γνωριζόμαστε, ν' ανταμώσουμε μ' αγάπη και χαμόγελο.

Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2018

Υπογραφές βιβλίου "Μέχρι το τέλος του χρόνου" στο Public Ψυχικού

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 4:53 μ.μ. 12 σχόλια

Το Σάββατο, 03 Μαρτίου 2018, από τις 12.00μ.μ. μέχρι και τις 14.00μ.μ., θα βρίσκομαι στο Public Ψυχικού, όπου και θα σας περιμένω να μιλήσουμε για το "Μέχρι το τέλος του χρόνου" -και για ό,τι άλλο προκύψει. Η χαρά μου θα είναι μεγάλη!

Τρίτη 20 Φεβρουαρίου 2018

Βιβλιοκριτική για το "Μέχρι το τέλος του χρόνου" στο blog "ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 7:56 μ.μ. 0 σχόλια

Το blog ΒΙΒΛΙΟ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ-ΚΡΙΤΙΚΕΣ φιλοξενεί την κριτική της κυρίας Λίτσας Κοντογιάννη για το τελευταίο μου βιβλίο, "Μέχρι το τέλος του χρόνου", και τους ευχαριστώ θερμά γι' αυτό.

Όποιος θέλει να διαβάσει την εν λόγω κριτική, δεν έχει παρά ν' ακολουθήσει τον σύνδεσμο:

Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2018

Η Μαρία Μποτούνα για το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 12:05 π.μ. 1 σχόλια
Η Μαρία Μποτούνα διάβασε το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" και έγραψε στο Facebook:



"Τα λόγια μου θα είναι φτωχά σε σχέση μ' αυτά που ένοιωσα διαβάζοντας το... Γιατί όταν ξέρεις ν' αγαπάς, ξέρεις να δίνεσαι, να θυσιάζεσαι και να παλεύεις ενάντια σε όλους και σε όλα!!! Διαβάστε το!!!"

Μαράκι μου, σ' ευχαριστώ πολύ! Τιμή και χαρά που αγάπησες τόσο πολύ το βιβλίο αυτό, και εύχομαι στο μέλλον να σε "ταξιδέψω" όμορφα και με άλλες ιστορίες!

Τετάρτη 7 Φεβρουαρίου 2018

Η Αργυρώ Χαρίτου για το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 7:33 μ.μ. 0 σχόλια
Η Αργυρώ Χαρίτου διάβασε το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" και έγραψε στο Goodreads:


"Όταν ξεκίνησα να διαβάζω την ιστορία της Ιόλης και του Στέφανου, ήμουν προετοιμασμένη για τις συναισθηματικά φορτισμένες σελίδες. Όταν όμως άρχισα να τις διαβάζω και να τις ζω, ξεκίνησε ένα είδος εσωτερικής πάλης και ανακάλυψης, του εαυτού μου. Πολλές φορές τον έβαλα στη θέση της Ιόλης. Πολλές φορές όμως, και στου Στέφανου.
Ξυπνάς μια μέρα και σου λένε ότι η ζωή σου αλλάζει. Δεν είναι το ίδιο με τον καρκίνο ή όποια άλλη αρρώστια που γκρεμίζεται η ζωή σου. Στο AIDS στιγματίζεσαι. Μόλις το γνωστοποιήσει ο φορέας, όλοι εξαφανίζονται από κοντά του. είναι χειρότερο από το να πεις ότι έχεις χολέρα. Στις άλλες αρρώστιες η οικογένεια, φίλοι, τις περισσότερες φορές ενώνονται. Έρχονται κοντά. Όχι στο AIDS.
Στην περίπτωση του Στέφανου υπάρχει μόνο η εγκατάλειψη. Ξάπλωσα βράδια λέγοντας ότι είμαι άρρωστη σαν το Στέφανο. Τι θα έκανα; Πώς θα χειριζόμουν τη ζωή μου; Τι θα μπορούσα να προσφέρω στους άλλους; Πραγματικά δεν ξέρω αν θα έκανα κάτι από όλα όσα έκανε ο Στέφανος. Αν κοιτάξουμε καλύτερα το βιβλίο θα δούμε ότι δεν ήταν μόνο η Ιόλη που πρόσφερε. Αλλά και εκείνος.
Αποτράβηξε τους φόβους του, για να μπορεί να ανασάνει εκείνη. Ξέρω θα μου πείτε οι περισσότεροι: "εκείνος είχε την αρρώστια". Ακριβώς για αυτό κρατούσε αποστάσεις. Για αυτό και ήθελε να την αφήσει ελεύθερη. Πίστεψε όμως στην αγάπη της. Γέμισε ελπίδα εξαιτίας της. Δέχτηκε το παιδί γιατί είδε ότι εκείνη το είχε ανάγκη. Ακόμα και αν έφερνε στον κόσμο ένα παιδί από άλλο άντρα θα το δεχόταν. Αν και άρρωστος μια φορά δεν χρησιμοποίησε την ασθένεια του για να φανεί αδύναμος. Προς όφελος του. Ήθελε να ήταν δυνατός για εκείνη.
Σε αυτή τη σχέση δε βρίσκω ηρωίδα μόνο την Ιόλη που έμεινε με έναν άντρα, που δεν μπορεί να τον αγγίζει, να τον νιώθει, να τον αισθάνεται, να φέρει στον κόσμο το δικό του παιδί.
Σε αυτή τη σχέση βλέπω, δυο μισά κομμάτια, στην απεραντοσύνη του σύμπαντος που βρέθηκαν μαζί, όχι, για να αποδείξουν ότι είναι ανιδιοτελής και μπορούν να τα καταφέρουν. Αλλά ότι η αγάπη μπορεί να γιατρέψει πληγές. Να διώξει τις δεισιδαιμονίες από τις σκέψεις τους. Να δώσει ελπίδα στον κόσμο.
Δεν ξέρω αν είχα τη δύναμη να πράξω όπως η Ιόλη.
Η Γιώτα μας θέτει δύσκολες ερωτήσεις για ένα θέμα που είναι ταμπού. Είτε η αρρώστια, είτε η υιοθεσία. Μας προκαλεί και ας μην θέλουμε να βιώσουμε τη σχέση τους, τις επιθυμίες τους, την ύπαρξη τους.
Είναι ένα βιβλίο που μαγεύεσαι από την αγάπη τους. Παίρνεις δύναμη από την πίστη τους. Βλέπεις το μέλλον σου.
Ήταν ένα δύσκολο στοίχημα, όμως πιστεύω ότι το κέρδισε..
Συγχαρητήρια Γιώτα μου για το όμορφο και σκληρό βιβλίο σου."

Λοιπόν... το να πω ευχαριστώ σε σένα, Αργυρώ μου, ίσως και να είναι αφελές. Άλλωστε, μας συνδέει μια φιλία που νομίζω πως αυτά τα έχει ξεπεράσει. Ωστόσο, εγώ θα το κάνω, όχι μόνο γιατί αγκάλιασες αυτό το βιβλίο με αγάπη και τρυφερότητα από την πρώτη στιγμή που το πήρες χειρόγραφο στα χέρια σου, αλλά επειδή είσαι μαζί μου από πριν καν ξεκινήσει το συγγραφικό μου ταξίδι. Κι εσύ είσαι και πάντα θα είσαι, ένας από τους λόγους που ξεκίνησε. Ένας από τους ανθρώπους που με παρότρυναν και με στήριζαν σε κάθε μου βήμα. Γι' αυτό, λοιπόν, σ' ευχαριστώ... και σ' αγαπώ...

Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018

Η Εύα Κουτσούμπα για το "Ξεπεσμένοι άγγελοι"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 6:50 μ.μ. 0 σχόλια
Η Εύα Κουτσούμπα διάβασε το "Ξεπεσμένοι άγγελοι" και έγραψε στο Facebook:


"Ξεπεσμένοι άγγελοι..!
Σήμερα μεθυσμένη από το τραγούδι της βροχής διάβαζα τα τελευταία κεφάλαια από αυτό το βιβλίο, Μαζί με τις σταγόνες έρεαν και τα δάκρυα μου.
Την ώρα που η βροχή έδινε το τελευταίο ρεσιτάλ της εγώ προσπαθούσα να βάλω τις σκέψεις μου σε μία τάξη για να μπορέσω να γράψω την άποψη μου για αυτό το βιβλίο.
Δε ξέρω πώς να εκφραστώ αλήθεια, νιώθω τα λόγια τόσο λίγα..!
Αχ.!
Πόσο δυνατή, σαρωτική μπορεί να γίνει η σιωπή όταν 'μιλά΄ για έναν έρωτα που τα σαρώνει όλα στο πέρασμα του;
Πως αντέχουν οι στιγμές μακριά από το πάντα που θέλει να περάσει στην αιωνιότητα;
Πώς αντέχει να σβήσει στο πέρασμα του ότι προσπάθησαν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν ζωντανά στο τώρα;
Υπάρχει αυλός αληθινός, νεκροζώντανος έρωτας;
Αυλός νεκροζώντανος γιατί όσο και αν το αποζητάς δε θα κρατήσει, το πεπρωμένο του είναι προδιαγραμμένο.
Όσο μένει θα 'ακουστεί', θα πληγώσει, θα θεριέψει,, θα αναστατώσει, θα εγκλωβίσει ακόμη θα ματώσει ψυχές, ζωές και συναισθήματα.. Και στο τέλος θα φύγει γιατί αυτό είναι το μέλλον του. Ένα ταξιδιάρικο πουλί είναι στη πραγματικότητα που όσοι το άγγιξαν νιώθουν τυχεροί μα στο τέλος η πίκρα ενός γιατί πλανιέται στο χρόνο, στο χώρο στην ψυχή...!
Ποιος μπορεί να αντέξει να ζήσει με αυτά τα συναισθήματα χωρίς να χαθεί; Να λυγίσει; Να πονέσει;
Και το σημαντικότερο να αναστηθείς στα πόδια σου νικημένος αλλά όχι ηττημένος και να ζητήσεις να σου δώσει η Ευτυχία λίγα ψυχούλα φωτός, αρκετά για μια νέα αρχή;
Η Αγγελική, η ηρωίδα θα προσπαθήσει... Και...!!!
Ένα υπέροχο βιβλίο.
Τόσα πολλά εναλλασσόμενα συναισθήματα με κατέκλυσαν. Θύμος, λύπη, ευτυχία κλάμα...!
Δε είναι ένα βιβλίο που θα σε καθηλώσει ο τρόπος γραφής του, και ίσως στην αρχή η ιστορία σας φανεί κοινότυπη αλλά από ένα σημείο και μετά θα αποζητάτε να χαθείτε στα άδυτα της ιστορίας αυτής.
Αν κάτι θα άλλαζα για μένα θα ήταν το τέλος. Το τέλος που έδωσε η συγγραφέας είναι αντάξιο του βιβλίου απλά είναι μια από εκείνες τις φορές που έκανα το βιβλίο, την ιστορία τόσο δική μου που ήθελα να δικαιωθούν τα δικά μου θέλω ξεχνώντας πως δε είμαι εγώ η ηρωίδα!
10/10
ΥΓ1: Χαρτομάντιλα απαραίτητα...!
ΥΓ2: Το συγκεκριμένο βιβλίο ευθύνεται για μια καμένη τυρόπιτα, πιάτα άπλυτα και ένα καμένο πουκάμισο (Αυτό ας μείνει μεταξύ μας.)"
 
Εύα μου, σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! Χαίρομαι που σου άρεσε το "πρωτάκι" μου και ελπίζω, αν στο μέλλον διαβάσεις κι άλλες δουλειές μου, να σου αρέσουν ακόμα περισσότερο!

Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2018

Η συγγραφέας Μαρία Γαβριελάτου για το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 8:01 μ.μ. 0 σχόλια
Η φίλη και συγγραφέας, Μαρία Γαβριελάτου, διάβασε το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" και έγραψε στο Facebook:


"Ψάχνω να βρω λέξεις που θα περιέγραφαν το βιβλίο της Γιώτας μα δεν ξέρω πως ν' άρχίσω! Βλέποντας κάποιος την Γιώτα και το νεαρό της ηλικίας της σίγουρα δεν μπορεί να φανταστεί πως αυτό το δροσερό κορίτσι θα μπορούσε να έχει γράψει ήδη τρία βιβλία. Και το θέμα δεν είναι ο αριθμός αλλά η ποιότητα του γραπτού της. Μια πένα καυστική που την χαρακτηρίζει ο δυναμισμός που μοιάζει σαν χείμαρρος, σαν ρεύμα που θες δεν θες διαπερνάει το κορμί σου και μαζί η σκέψη πως αυτό το κορίτσι είχε την τύχη ο Θεός ή οι δυνάμεις της φύσης να της χαρίσουν την καλύτερη ποιότητα φαιάς ουσίας! Στις 527 σελίδες του βιβλίου της ''Όταν ξέρεις ν' αγαπάς.'' λύθηκε η ψυχή μου και διαλύθηκε σε χίλια κομμάτια γιατί έβαλα την καρδιά μου με την ταχυπαλμία που μου δημιούργησε το βιβλίο της να αναρωτηθώ πόσο εύκολα λέμε πως αγαπάμε, πόσο δύσκολα είναι να το αποδείξουμε. Η ηρωίδα της Γιώτας η Ιόλη μας δείχνει την δύναμη της αγάπης, μας μαθαίνει πως είναι να σπας τα ταμπού να μην κοιτάς τι έχει αυτός που αγαπάς αλλά να του δείξεις πως είναι μοναδικός για σένα, να βάλεις τείχη σε αυτούς που νιώθεις πως θα τον βλάψουν! όταν η αγάπη δεν έχει ενοχές δυναμώνει όταν η αγάπη δεν έχει οίκτο δεν διεκδικεί την περηφάνια την βουτάει γιατί της ανήκει! Δύσκολο το θέμα, αδιάφορο για πολλούς, επιδερμικό για κάποιους άλλους όμως είναι μπροστά στα μάτια μας και η Γιώτα Παπαδημακοπούλου με ενθουσίασε γιατί το χειρίστηκε με απόλυτο ΣΕΒΑΣΜΟ, έναν σεβασμό που με συγκίνησε, που μ' έκανε να κλάψω να νιώσω την καρδιά μου να πετάει στους ουρανούς, και ναι μέσα από αυτό βιβλίο έμαθα κι άλλους τρόπους να αγαπώ και τον δρόμο αυτόν μου το έδειξε η συγγραφέας. Να' σαι καλά Γιώτα μου πραγματικά θαύμασα το ταλέντο σου παρά το νεαρό της ηλικίας σου. Αν τώρα μας δίνεις τέτοια βιβλία σκέψου μεγαλώνοντας και αποκτώντας περισσότερες εμπειρίες τι θα δούμε από εσένα!!!"

Μαράκι, αν και στα είπα τηλεφωνικά χθες -καθώς δεν είχα internet-, θα στα ξαναπώ για ακόμα μία φορά. Χίλια ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Χαίρομαι τόσο πολύ που σε άγγιξε και σε συγκίνησε το βιβλίο αυτό, κι επειδή έχουμε συζητήσει πολύ οι δυο μας, ξέρεις πως αυτό εμπεριέχει πολλά μέσα του. Σ' ευχαριστώ... και σ' αγαπώ... απλά! 

Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2018

Η Αλεξία Θεογιάννη για το "Μη με ξεχάσεις"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 6:45 μ.μ. 0 σχόλια
Η Αλεξία Θεογιάννη διάβασε το "Μη με ξεχάσεις" και έγραψε στο Facebook:


"Μη με ξεχάσεις: η απόλυτη ερμηνεία της ανατροπής, της έντασης και του ερωτισμού. Ερωτισμός που ενθουσιάζει, εκνευρίζει και ταυτόχρονα ανακουφίζει. Η πρώτη μου αναγνωστική επαφή με την Γιώτα Παπαδημακοπούλου με ενθουσίασε και έπαθα αυτό το 'κόλλησα'. Διαβάζοντας το 'Μη με ξεχάσεις', οι έννοιες τολμώ, διεκδικώ και εκφράζω, αποκτούν υπόσταση και γίνονται απαραίτητες σε οποιαδήποτε στιγμή της ζωής μας. Αυτό το βιβλίο είναι το κίνητρο για την αναθεώρηση των 'θέλω' γενικότερα. Γιώτα υπέροχο!! Η γραφή σου σύγχρονη, προσιτή στον αναγνώστη, τον φέρνει κοντά στους ήρωες και είναι σαφές πως κάνεις έναν ιδεατό διάλογο μαζί τους... Το προτείνω ανεπιφύλακτα!!! Και συνεχίζουμε..."

Σ' ευχαριστώ πολύ, Αλεξία μου, για τα καλά σου λόγια. Χαίρομαι που σου άρεσε και σου δημιούργησε όμορφα συναισθήματα!

Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2018

Η Κατερίνα Τσολάκη για το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς"

Αναρτήθηκε από Γιώτα Παπαδημακοπούλου στις 6:10 μ.μ. 0 σχόλια
Η Κατερίνα Τσολάκη διάβασε το "Όταν ξέρεις ν' αγαπάς" και έγραψε στο Facebook:


"Γιώτα, σ' ευχαριστώ, σ' ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για το υπέροχο βιβλίο που είχα την χαρά να διαβάσω! Είναι από αυτά τα βιβλία που όταν τα τελειώσεις σου λείπουν... σου λείπει η πλοκή, σου λείπουν οι ήρωες, οι αντιδράσεις τους... Όμως πάνω από όλα, σε αυτό το βιβλίο κυριαρχεί το συναίσθημα... Έκλαψα, συγκινήθηκα, θύμωσα, είχα αγωνία, χάρηκα... Η Γιώτα χειρίστηκε ένα πολύ ιδιαίτερο θέμα με μεγάλη διακριτικότητα και σεβασμό και της αξίζουν συγχαρητήρια για αυτό! Ένα από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα φέτος, σας το προτείνω ανεπιφύλακτα!"

Κατερίνα μου... Τι να πω... χίλια ευχαριστώ για όλα! Που επέλεξες να διαβάσεις εμένα ανάμεσα σε τόσους άλλους συγγραφείς, που αγάπησες τόσο πολύ την ιστορία αυτή -που είναι ξεχωριστή στην καρδιά μου-, αλλά κυρίως, που ένιωσες τόσα πολλά, διαφορετικά και όμορφα συναισθήματα. Σ' ευχαριστώ από καρδιάς!
 

Giota's Diaries Copyright © 2009 Paper Girl is Designed by Ipietoon Sponsored by Online Business Journal